ഹാസ്യം പുരുഷന്‍റെ മാത്രം ഡിപ്പാര്‍ട്ടുമെന്‍റല്ല .....

( 2013 മാര്‍ച്ച് 9 ന് നാട്ടുപച്ചയില്‍ വന്നത് )

പൊതുവേ  അല്‍പം പരിഹാസത്തിന്‍റെ മേമ്പൊടിയോടെ മിക്കവാറും  പുരുഷന്മാര്‍  എപ്പോഴും പറയാറുണ്ട്.  നര്‍മ്മ ബോധമുള്ള  ഒരു  സ്ത്രീയെ കണ്ടിട്ട്  അങ്ങു ചത്താല്‍  മതിയെന്ന്…. നര്‍മ്മ ബോധമുള്ള ഒരു ഭാര്യയെ കിട്ടിയാല്‍ ജീവിതത്തിലെ  പകുതി ദുരിതം തീര്‍ന്നുവെന്ന്... 

നര്‍മ്മവും , ഹാസ്യവും  ആണുങ്ങള്‍ക്കായി വീതം വെച്ച  ഡിപ്പാര്‍ട്ടുമെന്‍റുകളാണ്. ‘ ആണുങ്ങളാവുമ്പോള്‍  പല തമാശയും പറയും,  നേരമ്പോക്കുകള്‍  തട്ടിവിടും’  എന്നാണല്ലോ  പറയാറ്.  പെണ്ണുങ്ങളാവുമ്പോള്‍  തമാശ പറയുമെന്ന്  ആരും പറയാറില്ല,  പരദൂഷണം പറയുമെന്ന്  നിസ്സാരമാക്കുകയോ  അപവദിക്കുകയോ മാത്രമേ ചെയ്യാറുള്ളൂ.  ആരെങ്കിലും പറയുന്ന  തമാശ കേട്ട് , ഒന്ന്  ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചാല്‍ പോലും പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ണുരുട്ടിയും കൈയോങ്ങിയും  വിലക്കും.  ചെറുപ്പം മുതലേ   തമാശയും  ചിരിയും പെണ്ണിനെ സംബന്ധിച്ച് അസ്വാഭാവികമാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നതില്‍  ഇമ്മാതിരിയുള്ള   വിലക്കുകള്‍ക്ക് എത്ര  പങ്കുണ്ടെന്ന്  അധികം ആരും മനസ്സിലാക്കാറില്ല.  ഏമാ ബൊംബെകിനെയോ നോറാ എഫ്രണേയോ പോലെ  വളരെ ലളിതമായി വായിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു  ഹാസ്യ സാഹിത്യകാരി പോലും  നമുക്കില്ലാതെ പോയത്  ചിരിയെ  അസ്വാഭാവികമാക്കി ചമക്കാനുള്ള   ഈ വെമ്പല്‍ കൊണ്ടു തന്നെയായിരിക്കുമോ?. 

ഹാസ്യ സാഹിത്യകാരന്മാര്‍ എന്നു പറയുന്നതു പോലെ ഹാസ്യ സാഹിത്യകാരികള്‍  എന്ന് പറയാറില്ല.  നര്‍മ്മമെഴുതുന്ന സ്ത്രീകള്‍  അധികം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട്,  ഉള്ളവര്‍  തന്നെ  അല്‍പമെന്തെങ്കിലും എഴുതിക്കഴിയുമ്പോഴേക്കും  ചുറ്റുപാടും നോക്കി  അയ്യോ! എന്നെപ്പോലെ ആരും നര്‍മ്മമെഴുതുന്നില്ലല്ലോ എന്ന തിരിച്ചറിവില്‍ നര്‍മ്മത്തെ ഫുള്‍സ്റ്റോപ്പിട്ടു നിറുത്തുന്നു. സങ്കടക്കഥകളും  വേദനകളും വിഷമങ്ങളും അപമാനങ്ങളും  ബക്കറ്റു കണക്കിനു  കണ്ണീരും  മാത്രമാണത്രെ  സ്ത്രീകളുടെ സ്വാഭാവികതകള്‍.  ചിരിയും തമാശയും  വേറെ സ്ത്രീകള്‍ വേറെ എന്നതാണ് ഒരു പൊതുബോധം. അതുകൊണ്ട്  ഹാസ്യസാഹിത്യത്തിനുള്ള അവാര്‍ഡു കൊടുക്കാന്‍   നമ്മുടെ സാഹിത്യ അക്കാദമി, എല്ലാ  വര്‍ഷവും  ചുറ്റും നോക്കുമ്പോള്‍ ഒരു സാഹിത്യകാരിയെ  പോലും കണ്ടു കിട്ടാറില്ല. അപ്പോള്‍  പിന്നെ ഹാസ്യസാഹിത്യത്തിനുള്ള  അവാര്‍ഡ്  സ്ഥിരമായി പുരുഷന്മാര്‍ക്ക് മാത്രം  ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ആ പതിവാണ് ഇക്കൊല്ലം തെറ്റിപ്പോയത്.  

ഇത്തവണ  ശ്രീമതി  ജെ.ലളിതാംബികയ്ക്കാണ് ഹാസ്യസാഹിത്യകാരിക്കുള്ള  അക്കാദമി അവാര്‍ഡ് . അക്കാദമിയുടെ  ചരിത്രത്തില്‍  ആദ്യമായാണ്   ഒരു വനിതയ്ക്ക് ഹാസ്യസാഹിത്യത്തിനു  അവാര്‍ഡ്   നല്‍കുന്നത്. അവാര്‍ഡ്  ദാനച്ചടങ്ങില്‍ ഇക്കാര്യം  അക്കാദമി  തന്നെ  വെളിപ്പെടുത്തുകയുണ്ടായി.  കളിയും കാര്യവും എന്ന  പുസ്തകത്തിനാണ് അവാര്‍ഡ്. നര്‍മ്മ സല്ലാപം , മുള്ളും മലരും എന്നീ രണ്ടു പുസ്തകങ്ങള്‍ കൂടി അവരുടേതായുണ്ട്. സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളെ നര്‍മ്മത്തിന്‍റെ രസകരമായ  ചായം പുരട്ടി അവതരിപ്പിക്കുന്നതില്‍  അവര്‍  കൃതഹസ്തയാണ്. 

എന്‍റെ അമ്മ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ  വായിച്ചിരുന്ന  വനിതയും ഗൃഹലക്ഷ്മിയും  വഴിയാണ് കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോള്‍  തന്നെ ഈ  എഴുത്തുകാരിയുടെ  മുഖം  എനിക്കു പരിചിതമായത്.  ഗുരുതരമായ ശ്വാസകോശ രോഗം ബാധിച്ച് കിടക്കുമ്പോഴും അമ്മയുടെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയുണ്ടാക്കുന്ന  വരികള്‍  എഴുതുന്ന  ആ  വിരലുകളുടെ  ഉടമയോട് അന്നേ എനിക്കൊരു താല്‍പര്യമുണ്ടായിരുന്നു. 

തിരുവനന്തപുരം സ്വദേശിയായ  ലളിതാംബിക പഴയ തിരുവിതാംകൂര്‍ സ്റ്റേറ്റ് സര്‍വീസില്‍ സെക്രട്ടറിയായിരുന്ന  ശ്രീ  ഐ എസ് നാരായണപിള്ളയുടെയും വീട്ടമ്മയായിരുന്ന ശ്രീമതി ജി ജാനമ്മയുടെയും അഞ്ചു കുട്ടികളില്‍  ഏറ്റവും  ഇളയ മകളാണ്.  അഡീഷണല്‍ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയായി വിരമിച്ച  ശ്രീ മോഹനചന്ദ്രന്‍  ഐ എ സിന്‍റെ പത്നിയാണ്. സോഫ്റ്റ്  വെയര്‍ എന്‍ജിനീയര്‍മാരായ രണ്ട് മക്കളാണ് മോഹനചന്ദ്രനും  ലളിതാംബികയ്ക്കുമുള്ളത്. മക്കളുടെ  ജീവിത പങ്കാളികളും  സോഫ്റ്റ് വെയര്‍ മേഖലയില്‍ തന്നെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.

ഇംഗ്ലീഷ്  സാഹിത്യത്തില്‍ ബിരുദാനന്തരബിരുദമെടുത്ത്  തിരുവനന്തപുരത്തെ  എന്‍  എസ് എസ്  വനിതാ കോളേജില്‍ ഇംഗ്ലീഷ്  അധ്യാപികയായി ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ച    ലളിതാംബിക 1966 ലാണ്  ഐ എ എസ്  കരസ്ഥമാക്കിയത്.  ഐ എ എസിനൊപ്പം ഐ എഫ് എസിനും  ഐ പി എസിനും ഒന്നിച്ച്  സെലക്ഷന്‍ ലഭിച്ച  അവരുടെ  സിവില്‍ സര്‍വീസ്    ഇന്‍റര്‍വ്യൂ  പരീക്ഷയുടെ  റെക്കാര്‍ഡ്  ഇപ്പോഴും  തിരുത്തപ്പെട്ടിട്ടില്ല. പിന്നീട്  ഇംഗ്ലണ്ടിലെ  ലീഡ്സ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയില്‍  നിന്നും അവര്‍ എം ബി എ യും നേടി. കേരളത്തിലെ വിവിധ ജില്ലകളിലും  കുറച്ചു കാലം മലേഷ്യയിലും ജോലി ചെയ്ത അവര്‍ കേരളത്തിന്‍റെ അഡീഷണല്‍  ചീഫ്  സെക്രട്ടറിയായാണ്  ജോലിയില്‍ നിന്ന് വിരമിച്ചത്. മാറിമാറി വരുന്ന ഇടതരും വലതരുമായ ഭരണാധികാരികള്‍ അവരെ കാര്യക്ഷമതയുള്ള ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥ  എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചതിനു കാരണം സര്‍ക്കാര്‍ പദ്ധതികള്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി  നടപ്പിലാക്കാനുള്ള  അവരുടെ  പ്രതിബദ്ധതയും തികഞ്ഞ സത്യസന്ധതയുമായിരുന്നു. 

സാഹിത്യതാല്‍പര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ,  സ്കൂള്‍ പഠനകാലത്തുണ്ടായിരുന്ന  കൈയെഴുത്ത് മാസികയെപ്പറ്റി അവര്‍ വാചാലയായി. ഒരുപക്ഷെ,  അതായിരുന്നിരിക്കാം അവരുടെ ആദ്യത്തെ എഴുത്തു കളരി.  പഠിക്കുന്ന കാലത്ത്  സ്കൂളില്‍ ലേബര്‍ വീക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നും  അതിന്‍റെ  ഒരു ഭാഗമായിരുന്ന കൈയെഴുത്ത് മാസികയ്ക്കായി വളരെ താല്‍പര്യപൂര്‍വം  പ്രയത്നിക്കുമായിരുന്നുവെന്നും ഒരു സ്കൂള്‍  വിദ്യാര്‍ഥിനിയുടെ  കൌതുകത്തോടെ  ലളിതാംബിക  ഓര്‍മ്മിച്ചു.  വിമന്‍സ് കോളേജില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ നാലു വര്‍ഷം തുടര്‍ച്ചയായി  ചെറുകഥയ്ക്കുള്ള  ഒന്നാം സമ്മാനം അവര്‍ക്കായിരുന്നു. കൊല്ലത്തു നിന്നും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്ന മലയാളരാജ്യം വാരികയില്‍   അവരുടെ കഥകള്‍ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.  ഐ എ എസ്  ട്രെയിനിംഗിനായി  പിന്നീട് മുസ്സൂരിയിലേക്ക് പോയപ്പോഴാണ്  അതിനു ഭംഗം നേരിട്ടത്.

 കോട്ടയം കളക്ടറായി  ജോലി ചെയ്യുമ്പോള്‍ 1976ല്‍  പ്രസിദ്ധീകരണം തുടങ്ങിയ  ‘വനിത’   മാഗസിനു വേണ്ടിയാണ്  ഹാസ്യ രൂപത്തില്‍  ഒരു ലേഖനം  ആദ്യമായി അവര്‍ എഴുതിയത്. കളക്ടറെന്ന നിലയില്‍  പല  മീറ്റിംഗുകള്‍ക്കും പങ്കെടുക്കേണ്ടി വരുമ്പോള്‍ ഒത്തിരി സ്വാഗത പ്രസംഗങ്ങള്‍  കേള്‍ക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. അവയിലെ രസകരമായ   വിഡ്ഡിത്തങ്ങളെ കോര്‍ത്തിണക്കിയതായിരുന്നു ആ  ലേഖനം . അതിനു  ലഭിച്ച അഭിനന്ദനങ്ങളാണ് ഹാസ്യമാണ്  സ്വന്തം  വഴിയെന്ന് അവരോട്  വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് . സ്ത്രീകളുടെ പലതരം പൊങ്ങച്ചങ്ങള്‍,  അവരുടെ മണ്ടത്തരങ്ങള്‍ , പരപുരുഷനോടുള്ള ആകര്‍ഷണം,  വസ്ത്രങ്ങളോടും ആഭരണങ്ങളോടുമുള്ള ഭ്രമം എന്നതൊക്കെ ചിത്രീകരിക്കുന്ന, അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ചട്ടപ്പടി നര്‍മ്മ വിഷയങ്ങളില്‍ നിന്ന് വേറിട്ട്  പുതിയ പുതിയ വിഷയങ്ങളില്‍ തന്‍റെ ഭാവനയെ തികച്ചും  സ്വതന്ത്രമായി  അലയാന്‍  അവര്‍ അനുവദിച്ചു. തന്നെയുമല്ല, ആവശ്യത്തിനും അനാവശ്യത്തിനും  അശ്ലീലവും  ദ്വയാര്‍ഥ പ്രയോഗങ്ങളും വിതറിക്കൊണ്ടുള്ള  നര്‍മ്മമല്ല  താനെഴുതേണ്ടതെന്ന്  അവര്‍ക്ക് ഉത്തമബോധ്യവുമുണ്ടായിരുന്നു. 

വിവിധ  സര്‍ക്കാര്‍ ഡിപ്പാര്‍ട്ടുമെന്‍റുകളില്‍ അവര്‍ക്ക്   വഹിക്കേണ്ടിയിരുന്ന ജോലികള്‍ ഒട്ടനവധി സാധാരണ മനുഷ്യരുമായി നിരന്തരമായി ഇടപെടുവാനുള്ള അവസരം കൊടുക്കുന്നവയായിരുന്നു. കടുത്ത  സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളെപ്പോലും തമാശയുടെ മേമ്പൊടി ചേര്‍ത്ത്  എഴുതാന്‍  അത്തരം ഔദ്യോഗിക  അനുഭവങ്ങള്‍ വളരെയേറെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്    ലളിതാംബിക പറഞ്ഞു. വല്ലാത്ത  മാനസിക പിരിമുറുക്കങ്ങള്‍ ജോലിയിലുണ്ടാകുമ്പോഴെല്ലാം  എഴുത്തും വായനയും തന്നെയാണ്  ശരിയായ തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കുവാന്‍ പ്രാപ്തി നല്‍കി യതെന്നും  അവര്‍ കരുതുന്നു. 

മുള്ളും മലരും എന്ന പേരില്‍ 1977  മുതല്‍ ‘ വനിത’  മാസികയില്‍  അവരുടെ ലേഖനങ്ങള്‍  പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു.  1983 മുതല്‍  1996  വരെയുള്ള പതിമൂന്നു വര്‍ഷക്കാലം  ‘ഗൃഹലക്ഷ്മി’യിലും  അവര്‍ തുടര്‍ച്ചയായി ലേഖനങ്ങള്‍ എഴുതിയിരുന്നു. 91  മുതല്‍ മനോരാജ്യം വാരിക നിലയ്ക്കും വരെ വനിതാരംഗത്തില്‍ സ്ത്രീകള്‍ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന  പൊതുപ്രശ്നങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവര്‍  എഴുതുകയുണ്ടായി. മാതൃഭൂമിയും മനോരമയും  മാധ്യമവും ഉള്‍പ്പടെയുള്ള  മാധ്യമ  പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലും അവര്‍  ധാരാളം നര്‍മ്മ ലേഖനങ്ങള്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ നാലഞ്ചു വര്‍ഷമായി സമകാലിക മലയാളം വാരികയില്‍  ‘ ഓര്‍മ്മത്താളുകള്‍ ‘ എന്ന പേരില്‍  വളരെ രസകരമായ, അതീവ വൈവിദ്ധ്യം   നിറഞ്ഞ ലേഖനങ്ങള്‍ അവര്‍ എഴുതുന്നുണ്ട്. ഇങ്ങനെ പലയിടങ്ങളിലായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ഈ  ലേഖനങ്ങള്‍ വേണ്ട രീതിയില്‍ ക്രോഡീകരിക്കുകയാണെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും  നര്‍മ്മം ചിതറുന്ന  പല പുസ്തകങ്ങളും അവരുടേതായി നമുക്ക് ലഭ്യമാകും. 

സ്കൂള്‍ വിദ്യാഭ്യാസം മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന  തന്‍റെ അമ്മ നല്ലവണ്ണം തമാശ പറയുകയും ആസ്വദിക്കുകയും  ചെയ്യുമായിരുന്നുവെന്ന് അവര്‍ ഓര്‍മ്മിച്ചു. തനിക്ക്  നാലു പെണ്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളായിപ്പോയി എന്ന് അമ്മ ഒരിക്കലും സങ്കടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.  അമ്മയാണ് അവരുടെ  ഏറ്റവും വലിയ പ്രചോദനവും പ്രോല്‍സാഹനവുമെന്ന്  അവര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. 

ചിരിക്കുവാനും സംസാരിക്കുവാനും  നന്നെ പിശുക്കനായിരുന്ന മുന്‍ മുഖ്യമന്ത്രി  അച്യുത മേനോന്‍  ലളിതാംബിക ഭംഗിയായി നര്‍മ്മമെഴുതുന്നുണ്ട്  എന്ന്  പ്രശംസിച്ചത് അവര്‍ തനിക്കു കിട്ടിയ വലിയൊരു അവാര്‍ഡായി കാണുന്നു. എന്‍ വി കൃഷ്ണവാരിയരും ഉറൂബും  ഞങ്ങള്‍ ലളിതാംബിക എഴുതുന്നത്  വായിച്ച് രസിക്കാറുണ്ടെന്ന്  അറിയിച്ചതും തന്നെ വളരെ സന്തോഷിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്  അവര്‍  പറഞ്ഞു. 

ജോലിയില്‍ നിന്ന് വിരമിച്ച ശേഷം  ഏകദേശം മുഴുവന്‍ സമയവും സാമൂഹ്യ സേവനത്തിനായി ഉപയോഗിക്കുകയാണ് ഈ ഹാസ്യസാഹിത്യകാരി. പ്രശസ്ത കവയിത്രിയായ   ശ്രീമതി  സുഗതകുമാരി  നേതൃത്വം നല്‍കുന്ന ’അഭയ’ യില്‍ സംഘടിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ലോക് അദാലത്തില്‍ അവര്‍ ഒരു സ്ഥിരാംഗമാണ്. ഒട്ടനവധി സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ   നീറുന്ന കുടുംബപ്രശ്നങ്ങള്‍ക്ക്  പരിഹാരം നിര്‍ദ്ദേശിക്കാന്‍ ഈ അദാലത്തിലൂടെ  അവര്‍ക്ക്  സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ആര്‍ സി  സിയിലെ ‘ആശ്രയ’ എന്ന സംഘടനയുടെ പേട്രണ്‍  ശ്രീമതി  ലളിതാംബികയാണ്. ആശ്രയയുടെ  ക്യാന്‍സര്‍  പേഷ്യന്‍റ്  റിഹാബിലിറ്റേഷന്‍ പ്രോഗ്രാമനുസരിച്ച് ഏകദേശം മുന്നൂറ്റമ്പതോളം കുട്ടികളെ വിവിധ ക്ലാസ്സുകളിലും കോഴ്സുകളിലും പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.  ക്യാന്‍സര്‍  പാലിയേറ്റീവ് കെയറിന്‍റെ  ഭാഗമായി  ആര്‍ സി  സിയിലെ  കീമോതെറാപ്പി വാര്‍ഡിലും  അവര്‍ ഒട്ടനവധി  പേരുടെ ആശ്വാസമാകുന്നുണ്ട്. 

സാമൂഹ്യ സേവനത്തിലെ  കണ്ണീര്‍ ചിതറിക്കുന്ന  ഈ അനുഭവങ്ങള്‍,  വേദനയോടെ  ഉള്ളില്‍  പതിയുന്നതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ചിരിയുടെയും തമാശയുടെയും  വലിയ സന്തോഷത്തെപ്പറ്റി, കഴിയുന്നത്ര അത്  ആസ്വദിക്കേണ്ടതിനെപ്പറ്റി  നമ്മള്‍ സ്ത്രീകളോട്  അവര്‍  തുടര്‍ച്ചയായി  പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.