ഫെലുദാ, ഷെർലക് പിന്നെ കാഫ്ക

ഇങ്ങനെ ചുവരിൽ നിറയെ എഴുതി വെച്ചിരിയ്ക്കണതെന്തിനാ എന്നാണോ?
കഥ പറയാനാ.

ഫെലുദാ
(കഥാകാലം പത്തു മുതൽ പതിമൂന്നു വയസ്സു വരെ)
അതെ, അദ്ദേഹമാണ് പ്രദോഷ് സി മിത്തർ. പ്രൈവറ്റ് ഡിറ്റക്ടീവ്………. ഫെലു മിത്തർ എന്ന് വിളിപ്പേരുള്ള, കുട്ടിയുടെ സ്വന്തം ഫെലുദാ - എന്നു വെച്ചാൽ ഫെലുച്ചേട്ടൻ.
കുട്ടിയ്ക്കേതാണ്ട് പത്തു വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് ഫെലുദായുടെ ചിത്രം ആദ്യമായി കാണുന്നത്.
ഫെലുദാ ചിത്രത്തിൽ നിന്നും നേരെ കേറിയിരുന്നത് കുട്ടിയുടെ മനസ്സിലാണ്.
കുട്ടി വിചാരിച്ചു.
എന്റെ ഫെലുദാ.
ഫെലുദായുടെ ബുദ്ധിശക്തി, നിരീക്ഷണ പാടവം, നിർഭയത്വം, ഏതു വിഷയത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിയ്ക്കുവാനുള്ള കഴിവ്, ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലുള്ള ജ്ഞാനം, വറുത്ത മത്സ്യം കഴിയ്ക്കുമ്പോഴുള്ള സന്തോഷം, കുറിപ്പുകൾ എഴുതുന്ന നീല പുസ്തകം, …………..
ഇങ്ങനെ ഫെലുദായെക്കുറിച്ച് എല്ലാം കുട്ടി വായിച്ച് മന:പാഠമാക്കിയിരുന്നു.
ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലെ അക്ഷരമാല ആൽഫാ, ബീറ്റ, ഗാമ, ഡെൽറ്റ……….എന്ന ക്രമത്തിൽ ഒമേഗ വരെ എഴുതുവാൻ ഡിക് ഷ്നറി നോക്കി കുട്ടി പരിശീലിച്ചു.
ഹേയ്, ഒട്ടും കള്ളത്തരമല്ല.
ഒരിത്തിരി പോലും ഗമയുമല്ല.
അത്രയ്ക്കും സ്നേഹമായിരുന്നു.
ആ അക്ഷരങ്ങളിൽ സ്വന്തം പേരും ഫെലുദായുടെ പേരും കുട്ടിയ്ക്ക് എഴുതുവാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
നോട്ബുക്കിന് നീല നിറം വരുത്താൻ വേണ്ടി നീലക്കടലാസ്സിട്ട് പൊതിഞ്ഞു, പേജുകളുടെ വശങ്ങളിൽ നീല ക്രയോൺ കൊണ്ട് മുറുക്കി വരച്ചു.
ഇതൊന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റാത്ത മാഷമ്മാരും ടീച്ചർമ്മാരും കുട്ടിയ്ക്ക് പുസ്തകങ്ങൾ വൃത്തിയായും ഭംഗിയായും സൂക്ഷിയ്ക്കാനറിയില്ലെന്ന് നിരന്തരം കുറ്റപ്പെടുത്തുമായിരുന്നു.
പഠിപ്പിയ്ക്കണവരെല്ലാവരും എന്നും എപ്പോഴും അങ്ങനെയാണല്ലോ.
ബംഗാളികളെ അറിയാനായി കുട്ടി ബംഗാളി കവിതകളും കഥകളും നോവലുകളും തേടിപ്പിടിച്ചു വായിയ്ക്കാനാരംഭിച്ചു.
സ്വർണക്കോട്ടയെന്ന പുസ്തകത്തിലാണ് ഫെലുദായുടെ ചിത്രം കണ്ടത്. അപ്പുറത്തെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചിരുന്ന മുരളിച്ചേട്ടനെക്കൊണ്ട് ആ പടം കുട്ടി വലുതാക്കി വരപ്പിച്ചു.
ഒരുപാട് അപേക്ഷിയ്ക്കേണ്ടി വന്നു അതിന്.
നന്നായി വരയ്ക്കുന്ന, പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിയ്ക്കുന്ന ഒരുഗ്ര പ്രതാപശാലിയല്ലേ ചേട്ടൻ?
‘നീ ഇപ്പോ പോ, പിന്നെയാവട്ടെ‘
‘കൊറെ പഠിയ്ക്കാനുണ്ട്‘
പലവട്ടം ഓടിച്ച് വിട്ടെങ്കിലും ഒടുവിൽ പടം വരച്ച് കിട്ടി.
കാൽ പായ കടലാസ്സിന്റെ വലുപ്പം മാത്രമേ ആ പടത്തിനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
എങ്കിലും ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.
‘ഇത് ഗംഭീര പടാ. നീയ് സൂക്ഷിച്ച് വെയ്ക്കണം. കൊർച്ച് കാലം കഴിഞ്ഞ് വിറ്റാൽ ഒരുപാട് കാശ് കിട്ടും, ആൾക്കാര് പിലുപിലുന്നനെ വരും പടം വാങ്ങാൻ, ഞാൻ ……പിന്നെ……നിനക്കായതോണ്ട് വെറുതെ തന്നതാ……‘
മിനുത്ത് നേർമ്മയേറിയ പ്ലാസ്റ്റിക് കടലാസ് കൊണ്ട് കുട്ടി, പടം പൊതിഞ്ഞ് ഒരു കാർഡ്ബോർഡിൽ ഒട്ടിച്ചു. അതിനു ശേഷം എപ്പോഴും പഠനമേശപ്പുറത്ത് ഫെലുദാ കുട്ടിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അച്ഛന്റെ കാർക്കശ്യമേറിയ ശബ്ദമുയരുമ്പോൾ, ക്രീ നിറമുള്ള ചൂരൽ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ ദേഹം ചുവപ്പിയ്ക്കുമ്പോൾ ഓരോ രാത്രിയിലും പേടിച്ച് കിടുങ്ങി വിങ്ങിവിങ്ങിക്കരഞ്ഞ് കുട്ടി ഫെലുദായെ വിളിച്ചു നോക്കി , പലവട്ടം.
കുട്ടിയുടെ ഫെലുദാ വന്നില്ലൊരിയ്ക്കലും……….

ഷെർലക്
(പതിമൂന്നു വയസ്സു മുതൽ പതിനേഴു വരെ)
ഷെർലക്കിനെ പരിചയപ്പെടുമ്പോൾ പെൺകുട്ടിയ്ക്ക് പതിമൂന്ന് വയസ്സു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ബൊഹീമിയയിലെ രാജാവിനോട് ഐറിൻ ആഡ്ലർ എന്ന ബുദ്ധിമതിയായ കലാകാരിയെക്കുറിച്ച് ഷെർലക് സംസാരിച്ചത് കേട്ട് അവൾ കോരിത്തരിച്ചു.
അതായിരുന്നു തുടക്കം.
രാജാവിന്റെ ഷേക് ഹാൻഡ് പോലും ഒഴിവാക്കി, ഐറിന്റെ ഫോട്ടോ മാത്രം പ്രതിഫലമായി വാങ്ങി മടങ്ങുന്ന അന്തസ്സുള്ള ഷെർലക്കിനെ പെൺകുട്ടി മനസ്സിൽ എന്നേയ്ക്കുമായി കുടി വെയ്ക്കുകയായിരുന്നു.
പിന്നീട് ഡോക്ടർ വാട്സൻ ഷെർലക്കിന്റെ മേശയ്ക്കുള്ളിൽ ഐറിന്റെ ഫോട്ടൊ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ ആഹ്ലാദത്താൽ അവൾ ചിരിച്ചു.
ഷെർലക് പെൺകുട്ടിയുടെ സ്വപ്നങ്ങളെ മഴവില്ലാൽ വർണ്ണാഭമാക്കി.
നിരീക്ഷണവും, സമർപ്പണവും കലയാണെന്ന് ഷെർലക് അവളോട് മന്ത്രിച്ചു. നിർഭയത്വത്തെയും സത്യസന്ധതയെയും നിശ്ചയ ദാർഢ്യത്തെയും കുറിച്ച് വാചാലനായി.
ഷെർലക്കിനെക്കുറിച്ച് എഴുതിയ പുസ്തകത്തിന്റെ പുറം ചട്ടയിൽ ഒരു പടമുണ്ടായിരുന്നു. ആ പുസ്തകം  സ്വന്തം മുറിയിൽ സാമാന്യം ഉയരത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ച് എല്ലായ്പോഴും അദ്ദേഹത്തെ അവൾ കണ്ടുപോന്നു.
ഇംഗ്ലീഷ് കവിതകളും കഥകളും നോവലുകളും വശ്യമായ നറുമണത്തോടെയും വന്യമായ ലഹരിയോടെയും അവളെ അഗാധമായ സമുദ്രങ്ങളിലേയ്ക്കും ഉന്നതമായ പർവത ശിഖരങ്ങളിലേയ്ക്കും മാറി മാറി ഊഞ്ഞാലാട്ടി.
മദ്യപനെങ്കിലും ഉയർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥനായ അങ്കിൾ വീട്ടിൽ നിത്യ സന്ദർശകനായിരുന്ന കാലം കൂടിയായിരുന്നു അത്.
അങ്കിളിന്റെ അധികാര പരിധിയെക്കുറിച്ച് അവളുടെ അച്ഛൻ എന്നും ആവശ്യത്തിലുമധികം വാചാലനായി.
പെൺകുട്ടിയെ വല്ലാതെ, നോവിയ്ക്കുന്ന അവൾക്കൊരിയ്ക്കലും മനസ്സിലാക്കാനാവാതിരുന്ന ചില വിചിത്രമായ ശീലങ്ങൾ അങ്കിൾ പുലർത്തിയിരുന്നു.
‘നീ ഇബ്ടെ വാ, ചോദിയ്ക്കട്ടെ‘
ലഹരിയിൽ കുഴഞ്ഞ നാവുമായി അയാൾ വിളിച്ചു.
ഇരുട്ടിന്റെ കൂർത്ത നഖങ്ങളും പരുക്കൻ മീശത്തുമ്പും അയാളാണ് പെൺകുട്ടിയ്ക്ക് ആദ്യം കാണിച്ചു കൊടുത്തത്. ഭയം കൊണ്ട് വെറുങ്ങലിച്ചു പോയ അത്തരം രാത്രികളിൽ അവൾ ഷെർലക്കിനെ വിളിച്ച് കരഞ്ഞു.
കാണുവാനും സംസാരിയ്ക്കുവാനും കൂടെ താമസിയ്ക്കുവാനും അവൾ ഉൽക്കടമായി മോഹിച്ച ഒരാളായിരുന്നു ഷെർലക്.
കൊക്കേയിൻ ലഹരിയിൽ മയങ്ങിയതാവാം ഷെർലക് ഒരിയ്ക്കലും ആ കരച്ചിൽ കേട്ടില്ല, കേസ് ഏറ്റെടുത്തതുമില്ല………..

കാഫ്ക
(പതിനേഴു മുതൽ പ്രായപൂർത്തിയാവും വരെ………………….)
കാഫ്ക മൂത്താരെക്കുറിച്ച് ആദ്യം പറഞ്ഞത് വി കെ എൻ ആയിരുന്നു.
നല്ല രസം തോന്നി.
ചങ്കു മൂത്താര്, പപ്പ്നു മൂത്താര്, കാഫ്ക മൂത്താര്……….
മൂത്താര് മിലേനയ്ക്കെഴുതിയ കത്തുകൾ വായിച്ചപ്പോൾ അവൾ കണ്ണീരിൽ കുതിർന്നു. ഈ ലോകത്തിന്റെ ഒരു നിയമവും സ്നേഹത്തിനു ബാധകമല്ല എന്നവൾക്ക് മനസ്സിലായി.
വഴിയറിയാതുഴറേണ്ടുന്ന വിഭ്രാന്തിയുടെ കൊട്ടാരവും ഉച്ചസൂര്യൻ പോലുമുരുകുന്ന വിചാരണയും കാഫ്ക അവൾക്ക് മുൻപിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
ക്ഷയരോഗത്തിന്റെ ഇരുണ്ടു ചുവന്ന വർണ്ണപ്പൊട്ടുകളിൽ ആ മിഴികൾ കൂമ്പുന്നത് അവൾ കണ്ടു……
കാഫ്കയുടെ മുഖചിത്രമുള്ള പുസ്തകം തലയിണയിൽ ഒപ്പം വെച്ചാണ് അവൾ ഉറങ്ങുവാൻ കിടന്നിരുന്നത്. പുസ്തകത്തെ പുതപ്പിയ്ക്കുവാനും അവൾ മുതിർന്നു.
രോഷാകുലനായ അവളുടെ ഭർത്താവ് പിന്നീട് കാഫ്കയെ പിച്ചിക്കീറി കത്തിച്ചു കളയുകയായിരുന്നു.
കൈകാലുകൾ അകത്തിപ്പരത്തി കിടക്കുമ്പോഴെല്ലാം പശുവിന്റെ മുഖച്ഛായയും അകിടുമുള്ള ഒരു ഷട്പദത്തെക്കുറിച്ച് അവൾ കാഫ്കയോട് മന്ത്രിച്ചു…………..
അപ്പോഴേയ്ക്കും അവൾക്ക് പ്രായപൂർത്തിയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
പ്രായപൂർത്തിയായ മനുഷ്യർ ഫെലുദയ്ക്കും ഷെർലക്കിനും കാഫ്കയ്ക്കും വേണ്ടി കരയാറില്ല.