എപ്പോഴും പാഠം പഠിക്കുന്നവര്‍ .... ........

( കുടുംബമാധ്യമത്തിലെ സ്വകാര്യത്തില്‍ 2012 ഡിസംബര്‍ 29 നു  പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. )

ആണുങ്ങളോട് മറുപടി പറഞ്ഞ പെണ്‍കുട്ടിയെ ഒരു പാഠം പഠിപ്പിക്കാനാണത്രേ  ഇത്ര ക്രൂരമായി ഉപദ്രവിച്ചത്. ഈയിടെ ദില്ലിയിലുണ്ടായ  കൂട്ട മാനഭംഗത്തെ കുറിച്ചാണ്  ഈ പറയുന്നത്.  പുരുഷന്മാര്‍  മാത്രം യാത്രക്കാരായി കാണപ്പെട്ട ആ ബസ്സില്‍ സ്വന്തം പുരുഷ സുഹൃത്തുമൊത്ത് യാത്ര ചെയ്യുമ്പോഴായിരുന്നു ആ  പാഠം പഠിപ്പിക്കല്‍.  ബസ് ഡ്രൈവറുടെ സഹായികളും പരിചയക്കാരും ആയിരുന്നു  യഥാര്‍ഥത്തില്‍  ഈ  യാത്രക്കാര്‍ എന്ന്  പെണ്‍കുട്ടിയും സുഹൃത്തും ബസ്സില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.  ആ മദ്യപരുടെ  അശ്ലീല കമന്‍റുകളില്‍ പ്രതിഷേധിച്ചതാണ് പെണ്‍കുട്ടിക്കു ഇത്ര വലിയ ശിക്ഷ ലഭിക്കുവാന്‍ കാരണം. പുരുഷനെ വേണ്ട മാതിരി  ബഹുമാനിച്ചില്ലെങ്കില്‍ കൂട്ട ബലാല്‍സംഗം തന്നെയാണ്  ജനാധിപത്യ ഇന്ത്യയിലും സ്ത്രീക്കുള്ള  ശിക്ഷ. 

സുഹൃത്തായ ആണ്‍കുട്ടിയേയും ആ ആണുങ്ങള്‍ വെറൂതെ വിട്ടില്ല. ഇമ്മാതിരി അവസരങ്ങളില്‍ സ്ത്രീയെ ക്രൂരമായി  ബലാല്‍സംഗം ചെയ്തും അവള്‍ക്കൊപ്പമുള്ള പുരുഷനെ  മാരകമായി അടിച്ചു പരിക്കേല്‍പ്പിച്ചും ആണല്ലോ  ബഹുമാനവും മേല്‍ക്കോയ്മയും  കൊതിക്കുകയും  ദാഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന  ആണുങ്ങള്‍ അവരുടെ പൌരുഷത്തിന്‍റെ വലിയ വലിയ പാഠങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുക. സ്ത്രീയുടെ ഒപ്പമുള്ള പുരുഷനെ ഇത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍   ശക്തനായോ രക്ഷകനായോ പൊതുവേ പറഞ്ഞു കേള്‍ക്കാറുള്ള  മാതിരി ആണൊരുത്തനായോ കാണാറില്ലെന്നര്‍ഥം. മറ്റു പുരുഷന്മാര്‍ ആക്രമിക്കാത്തിടത്തോളം മാത്രമല്ലേ ഒരു പുരുഷന് ഒരു സ്ത്രീയുടെ രക്ഷകനായി, സ്വയം വിശ്വസിച്ചും പുറമേക്ക് അങ്ങനെ ഭാവിച്ചും കഴിഞ്ഞു കൂടാനാവൂ. സ്ത്രീകളുടെ  ഉടുപ്പിനേയും  നടപ്പിനേയും ശരീരത്തേയും രാത്രിയേയും മറ്റും വിമര്‍ശിച്ച്  വിലപ്പെട്ട സമയം കളയാതെ സ്വന്തം  ജീവിതത്തിലെ  ഈ യാഥാര്‍ഥ്യം തിരിച്ചറിയേണ്ടത് പുരുഷന്മാരുടെ  കടമയാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ സ്ത്രീകളെ ഉപദ്രവിക്കുന്ന പുരുഷന്മാരെ ഒറ്റപ്പെടുത്തേണ്ടതിലും അവര്‍ക്കെതിരേ നിരന്തരം സമരം ചെയ്യേണ്ടതിലും നല്ലവരായ പുരുഷന്മാര്‍  ആത്മാര്‍ഥമായി പങ്കെടുക്കേണ്ടത്  അവരുടെ സുരക്ഷയ്ക്കും അത്യാവശ്യമാണ്.  

 

തലസ്ഥാന നഗരമായ ദില്ലിയില്‍ ഇതൊരു വാര്‍ത്തയായത് തന്നെ  വലിയ അല്‍ഭുതമാണ്. ടി വി ചാനലുകളുടെയും സോഷ്യല്‍ നെറ്റ് വര്‍ക്കുക്കളുടേയും  വര്‍ദ്ധിച്ച സ്വാധീനമാവാം ഒരു കാരണം.രാജ്പഥിലും ഇന്ത്യാഗേറ്റിലും വന്ന് പ്രതിഷേധിച്ചവരില്‍  അധികവും ഇരുപതുകളിലും മുപ്പതുകളിലുമുള്ള യുവതീയുവാക്കളായിരുന്നുവല്ലോ.റേപ് കാപ്പിറ്റല്‍ എന്നൊരു പേരു കൂടിയുള്ള ദില്ലിക്ക്  ഈവ് ടീസിംഗ് , ബലാല്‍സംഗം  എന്നിവയിലെല്ലാം ഒന്നാമതാണെന്ന റെക്കാര്‍ഡുകളാണുള്ളത്.  താരതമ്യേനെ സുരക്ഷിതമെന്ന്  അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന മുംബൈ ഇപ്പോള്‍ അതിവേഗം ദില്ലിയെ പിന്തുടരുന്നുണ്ട്.    2001ല്‍,  ദില്ലിയിലെ  ഒരു ബ്ലൂലൈന്‍ ബസ്സില്‍  ഒരു സ്ത്രീ ഇതു പോലെ ബലാല്‍സംഗം ചെയ്യപ്പെടുകയുണ്ടായി. 2002 ല്‍  മൌലാനാ ആസാദ് മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് വിദ്യാര്‍ഥിനിയും 2003 ല്‍   സ്വിസര്‍ലാന്‍ഡ് സ്വദേശിയായ നയതന്ത്രജ്ഞയും 2005 ല്‍  ഡെല്‍ഹി  യൂണിവേഴ്സിറ്റി വിദ്യാര്‍ഥിനിയും നാലു മാസം ഗര്‍ഭിണിയായ ഒരു വീട്ടമ്മയും ഇതുപോലെ ക്രൂരമായ ബലാല്‍സംഗത്തിനു ഇരയായിരുന്നു. 2010 ല്‍ ഒരു കോള്‍സെന്‍റെര്‍ ജോലിക്കാരിക്കായിരുന്നു ഈ ക്രൂരത നേരിടേണ്ടി വന്നത്.  ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം നടന്നത് ദില്ലിയുടെ മര്‍മ്മ പ്രധാനമായ സ്ഥലങ്ങളില്‍ തന്നെയായിരുന്നു.   ബലാല്‍സംഗത്തിനെതിരേ പ്രതിഷേധം കത്തിപ്പടരുന്ന ഈ ദിവസങ്ങളില്‍ പോലും മൂന്നു വയസ്സായ കുഞ്ഞിനെ  ബലാല്‍സംഗം ചെയ്ത ക്രൂരതയും ദില്ലിയില്‍ തന്നെ ഉണ്ടായി.  വെറുതെയാണോ സ്ത്രീകളെയും പെണ്‍കുട്ടികളേയും സംബന്ധിച്ച് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും  അപകടം നിറഞ്ഞ രാജ്യങ്ങളുടെ എണ്ണമെടുത്താല്‍  ഇന്ത്യയ്ക്ക് അതില്‍ നാലാം സ്ഥാനമുണ്ടാവുന്നത്.

കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പാണ് ഹരിയാനയില്‍ മുപ്പതു ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ പതിനട്ടോളം സ്ത്രീകള്‍ ബലാല്‍സംഗം ചെയ്യപ്പെട്ടത്. ബീഹാറില്‍ എട്ട് വയസ്സായ  പെണ്‍കുഞ്ഞിനെ ബലാല്‍ സംഗം ചെയ്ത്  വധിച്ച ശേഷം  പുഴയില്‍ ഒഴുക്കിയത് ഈ  അടുത്ത ദിവസങ്ങളില്‍  തന്നെയാണ്.  സിലിഗുരിയിലാവട്ടെ പത്തൊമ്പതുകാരിയായ യുവതിയെ ബലാല്‍ക്കാരത്തിനു ശേഷം മണ്ണെണ്ണ ഒഴിച്ചു കത്തിക്കുകയായിരുന്നു. സൌമ്യ എന്നും ഉണങ്ങാത്ത ഒരു മുറിവായി ഈ കൊച്ചുകേരളത്തിന്‍റെ മുന്നിലുണ്ടല്ലോ. രാജ്യം മുഴുവനും  ഇത്തരം ദുസ്ഥിതിയുണ്ടെങ്കിലും പുര കത്തുമ്പോള്‍ വാഴ വെട്ടുന്നതായി അഭിനയിച്ച് ശീലിച്ച  ഈ  സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതി തുടര്‍ന്നും ഇങ്ങനെ അഭിനയിച്ചു കൊള്ളുമെന്ന് നമ്മുടെ  തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ജനപ്രതിനിധികള്‍ക്ക്  നന്നായി അറിയാം. അവരും ഈ വ്യവസ്ഥിതിയുടെ തന്നെ ഭാഗങ്ങളാണല്ലോ. അതുകൊണ്ടാണ് ജനപ്രതിനിധികളൂടെ താല്‍പര്യത്തില്‍ പുതിയ നിയമ നിര്‍മ്മാണങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാത്തത്. ഫാസ്റ്റ് ട്രാക്ക് കോടതികള്‍  അനുവദിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഉത്തരവുകള്‍ വര്‍ഷങ്ങളായി കടലാസ്സില്‍ ഉറങ്ങുന്നത്.  വിത് യൂ  ഫോര്‍ യൂ  ആള്‍ വേയ്സ്, കാവല്‍  എന്നൊക്കെ മനോഹരമായ പേരുകളില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന നമ്മൂടെ  പോലീസ് ഇരകളെ ഭയപ്പെടുത്തുകയും അവിശ്വസിക്കുകയും അകറ്റി നിറുത്തുകയും ചെയ്യുന്നത്.  പ്രതിപക്ഷം കളവ് പറയുകയാണ്, എന്‍റെ സംസ്ഥാനത്തില്‍ ബലാല്‍സംഗം നടന്നിട്ടേയില്ല എന്ന് പറയാനാവുന്ന ഒരു  വനിതാ മുഖ്യമന്ത്രി ഉണ്ടാവുന്നത്. സംഭവിച്ച ദുരന്തത്തില്‍  പ്രതിഷേധമറിയിക്കുന്ന, പരിഹാരം തേടുന്ന ജനതയെ തല്ലുകയും ഉപദ്രവിക്കുകയും കണ്ണീര്‍വാതകം പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യാന്‍  ജനതയുടെ രക്ഷകരെന്ന് കള്ളപ്പേരുള്ള പോലീസിനെ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.  ഒരു ദുരന്തമുണ്ടാവുമ്പോള്‍ കുറച്ച്  മുതലക്കണ്ണീര്‍ത്തടാകങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുക മാത്രം ചെയ്ത്, എല്ലാവരും ഒരുമയോടെ  അടുത്ത ദുരന്തത്തിനു കാത്തിരിക്കുന്നത്. 

കഴിഞ്ഞ  നാല്‍പതു വര്‍ഷങ്ങളായി അതായത് 1971 – 2011 കാലയളവില്‍ ഇന്ത്യാ മഹാരാജ്യത്തില്‍   ബലാല്‍സംഗം  792%  ആണ് വര്‍ദ്ധിച്ചത് .  കഠിനമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങളായി കരുതപ്പെടുന്ന  കൊലപാതകം  106%വും  മോഷണവും തട്ടിക്കൊണ്ടു പോകലും  296 % വും ആണ്  വര്‍ദ്ധിച്ചതെന്നറിയുമ്പോഴാണ് സ്ത്രീകളോടുള്ള നമ്മുടെ പെരുമാറ്റം എത്രമാത്രം നികൃഷ്ടമായിത്തീരുന്നുവെന്ന് വെളിവാകുന്നത്.  സ്ത്രീകളുടെ നേരയുള്ള അക്രമങ്ങള്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചു വരുന്നതിനുള്ള പ്രധാന കാരണങ്ങളിലൊന്നായി ചൂണ്ടിക്കാട്ടപ്പെടുന്നത് ശിക്ഷ ലഭിക്കാനുള്ള കാലതാമസമാണ്. മറ്റൊരു കാരണം വളരെ നിസ്സാരമായ സാങ്കേതികതകളുടെ പേരും പറഞ്ഞ് കുറ്റവാളികളെ രക്ഷപ്പെടാന്‍  അനുവദിക്കുന്ന നമ്മുടെ  നിയമവ്യവസ്ഥയിലെ പഴുതുകളാണ്. ഏതു  പെണ്ണിനെയും  ശാരീരികമായും മാനസികമായും ഉപദ്രവിക്കാന്‍  ഏതൊരു പുരുഷനും ജന്മസിദ്ധമായ അധികാരമുണ്ടെന്ന  അടിയുറച്ച സമൂഹ വിശ്വാസമാണ്.

ബലാല്‍സംഗം പോലെയുള്ള കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍ വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതില്‍ നമ്മുടെ പോലീസുകാര്‍  വലിയ ഒരു പങ്ക് വഹിക്കുന്നുണ്ട്.  പോലീസുകാരില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും കരുതുന്നത് മിക്കവാറും എല്ലാ ബലാല്‍സംഗവും സ്ത്രീകളുടെ സമ്മതത്തോടെയാണ് നടക്കുന്നതെന്നാണ്. തെഹല്‍ക്ക മാഗസിന്‍ നടത്തിയ ഒരു പഠനത്തില്‍ പോലീസുകാരുടെ ഈ മനോഭാവം ഭംഗിയായി  വ്യക്തമാക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. അതനുസരിച്ച് എഴുപതു ശതമാനം ബലാല്‍സംഗങ്ങളും സ്ത്രീകളുടെ അനുമതിയോടെ നടക്കുന്ന ലൈംഗികബന്ധങ്ങളാണ്. ബാക്കിയുള്ളത് ആവശ്യപ്പെട്ട രൂപ  കൊടുക്കാന്‍  പുരുഷന്‍ തയാറാവാതെ വരുമ്പോഴും ലൈംഗികബന്ധം ആരെങ്കിലും കാണാനിടയാവുമ്പോഴും ആണ് ബലാല്‍സംഗമായി തീരുന്നത്. ബലാല്‍സംഗം ഒരു ബിസിനസ്സായികൊണ്ടു നടക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ മാത്രമേ താന്‍  ബലാല്‍സംഗം  ചെയ്യപ്പെട്ടൂ എന്ന് പരാതി പറയുകയുള്ളൂവത്രെ! ഇത്രയും സ്ത്രീ വിരുദ്ധമായ മനോഭാവമുള്ള പോലീസുകാരില്‍ നിന്ന് എന്തു നീതിയാണ് നമ്മള്‍ സ്ത്രീകള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടത്. പോലീസുകാരും അല്ലാത്തവരുമായ പുരുഷന്മാര്‍  ചെയ്യുന്ന ബലാല്‍ക്കാരങ്ങളെ ന്യായീകരിക്കാന്‍ ഇതിലും പറ്റിയ വാദമുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലല്ലോ.

ഈയിടെ നന്നെ കൊച്ചുകുട്ടികളുടെ ഒരു ടി വി ഷോ കാണാനിടയായി. ഒരു  ആറു വയസ്സുകാരി കൊഞ്ചിപ്പറയുന്നു. ‘ആണ്‍കുട്ടികള്‍ ഒറങ്ങുമ്പോ നമ്മള്‍  ശല്യപ്പെടുത്താന്‍ പാടില്ല , കാരണം ഒറക്കത്തിലു അവര്‍ ധ്യാനിച്ച് ദൈവത്തിന്‍റെ  അടുത്ത്  നിന്ന്  ശക്തി നേടുകയാണത്രെ!’ ‘എന്തിനാ ആണ്‍കുട്ടികള്‍ അങ്ങനെ ശക്തി നേടുന്നത് ‘ എന്ന ചോദ്യത്തിനു  അവളുടെ ഉത്തരം. ‘നല്ല പെണ്‍കുട്ടികളെ രക്ഷിക്കുവാനാണത്രെ!’ ഭാഗ്യത്തിനു  ‘ആരാണു നല്ല പെണ്‍കുട്ടി’ എന്ന് ആ അനൌണ്‍സര്‍ ചോദിച്ചില്ല. ‘പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍  അങ്ങനെ ധ്യാനിച്ചാല്‍ ദൈവം ശക്തി കൊടുക്കുകയില്ലേ’ എന്നും ആ  അനൌണ്‍സര്‍  ചോദിച്ചില്ല. ആണ്‍കുട്ടികള്‍ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ ശല്യപ്പെടുത്തരുത്  എന്നു തുടങ്ങുന്ന ഇത്തരം ആശയങ്ങളാണ്   ആണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ നല്ല ഭക്ഷണം, കൂടുതല്‍  നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം, കൂടുതല്‍ സ്വത്തവകാശം.... അങ്ങനെ എല്ലാ നിലയിലും നീണ്ടു വളര്‍ന്ന് ആണ്‍പെരുമ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നത്.  കൊച്ചുകുട്ടികളുടെ മനസ്സില്‍പ്പോലും ഇമ്മാതിരി വികല ചിന്തകള്‍ കുത്തിവയ്ക്കുന്ന  ഈ  സമൂഹവും അവരുടെ മാതാപിതാക്കന്മാരും   കാലങ്ങളായി കണ്ണടച്ച് ജീവിച്ചതിന്‍റെയും ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നതിന്‍റെയും തിന്മകളാണ് നമ്മള്‍ കാണുന്നതെല്ലാം. 

നാഷ്ണല്‍ കമ്മീഷന്‍ ഓഫ്  വിമന്‍, ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്‍റ് ഓഫ് വിമന്‍ ആന്‍ഡ് ചൈല്‍ഡ് ഡെവലപ്മെന്‍റ് തുടങ്ങി  സ്ത്രീ ശാക്തീകരണത്തെ പറ്റി വാദിക്കുന്നവര്‍ പോലും ഈ ആറു വയസ്സുകാരിയെപ്പോലെ,  സ്ത്രീകള്‍ ജന്മനാ അരക്ഷിതരാണെന്ന മട്ടിലാണ് എപ്പോഴും സംസാരിക്കാറ്. സ്ത്രീ പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കാന്‍ സ്ത്രീ പോലീസ്, സ്ത്രീ കളക്ടര്‍, സ്ത്രീകള്‍ മാത്രം ബസ്സ്…….  അങ്ങനെ അങ്ങനെ സ്ത്രീകള്‍ മാത്രം ഉള്ള ഒരു നാട്....... അതു മതിയോ? എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒരു പുരുഷ പോലീസിനും പുരുഷ കളക്ടര്‍ക്കും പുരുഷന്മാരുള്ള ബസ്സിനും സ്ത്രീകള്‍  അപമാനിതരാകുന്നതിന്‍റെ  വേദന മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് കരുതേണ്ടി വരുന്നത്? അത്തരം ഉദ്യോഗസ്ഥ വീര പുരുഷന്മാരെ  ശിക്ഷിക്കാനാവാത്തത്ര ദുര്‍ബലമായ നിയമ വ്യവസ്ഥയാണോ നമ്മുടേത്? സ്ത്രീകള്‍ക്ക് പ്രശ്നങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നതു മാത്രമാണോ  പുരുഷന്മാരുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ?  ബലാല്‍സംഗം  അതനുഭവിക്കേണ്ടിവരുന്ന ഒരു  പെണ്ണിന്‍റെ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു പെണ്‍കുഞ്ഞിന്‍റെ മാത്രം ശാരീരിക പ്രശ്നമാണോ?

സ്ത്രീകള്‍ക്ക്  പ്രത്യേക സംരക്ഷണവും കാവലും അല്ല ഉണ്ടാകേണ്ടത് ,പകരം  സ്ത്രീയും പുരുഷനുമടങ്ങുന്ന മൊത്തം സമൂഹത്തിനു കൃത്യമായ ബോധവല്‍ക്കരണവും ഉറപ്പുള്ള നിയമങ്ങളും ആ നിയമങ്ങളെ നടപ്പിലാക്കാനാവശ്യമായ കരളുറപ്പുള്ള ഭരണവുമാണ്  വേണ്ടത്. നിയമം അതിന്‍റെ  വഴിക്ക്   മെല്ലെ മെല്ലെ നടന്ന്  കുറ്റവാളികളെ ശിക്ഷിക്കുകയോ വെറുതെ വിടുകയോ ചെയ്തുകൊള്ളുമെന്ന്  പറയുന്ന ഒരു ഭരണകൂടമല്ല  നമുക്ക്  ആവശ്യം. കുറ്റവാളികള്‍ ആരു തന്നെയായാലും അവര്‍ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുമെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തുന്ന ഭരണകൂടമാണ്.  അതോടൊപ്പം അനിയന്ത്രിതമായ   സൌജന്യങ്ങളും അവസാനമില്ലാത്ത അവകാശങ്ങളും ആണ് പൌരുഷമെന്ന തെറ്റായ ധാരണയില്‍  നിന്ന് പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും  സ്വയം മുക്തരാവുകയും അടുത്ത തലമുറയെ മുക്തരാക്കാന്‍ വേണ്ട വിവരം നേടുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. പെണ്‍കുട്ടിയെ ഒഴിവാക്കേണ്ട ഭാരമായും ആണ്‍കുട്ടിയെ തപസ്സു ചെയ്ത് നേടേണ്ട ധനമായും കാണുന്ന നമ്മുടെ മനസ്ഥിതി സ്ത്രീയെ അതീവ നിസ്സാരമായ ഒരു  ചരക്കായി കാണാന്‍ എല്ലാവരേയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.  താണു വണങ്ങി പെണ്ണെന്ന അരക്ഷിതത്വം ഒരു  പേസ്റ്റ് പോലെ മുഖത്തു പൂശി നില്‍ക്കാത്തവളെ ഒതുക്കിയില്ലെങ്കില്‍  നമുക്ക് ഒരു ജനതയെന്ന നിലയില്‍  തന്നെ മനസ്സമാധാനം ഇല്ല. ‘പെണ്ണ് അടങ്ങിയൊതുങ്ങിക്കഴിയണം അല്ലെങ്കില്‍ അങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടാവും’ എന്ന് ഒരിക്കലെങ്കിലും പറയുകയും ആ വചനത്തില്‍  ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യാത്തവര്‍ തീവ്ര വിപ്ലവത്തിന്‍റെ  ഇടത്തേ അറ്റത്തു പോലുമുണ്ടാവാറില്ല.

ബാഹ്യലോകം മാറിയ വേഗതയില്‍  ആന്തരികലോകം മാറാത്തതുകൊണ്ട്  തന്‍റെ  അവസരങ്ങളും ഉയര്‍ന്ന സ്ഥാനവും ഇത്തിരിയെങ്കിലും പങ്കിടാന്‍ വരുന്നവളോടുള്ള  വെറുപ്പും വൈരാഗ്യവും പലപ്പോഴും പുരുഷന്മാരുടെ പ്രവൃത്തികളിലും  പെരുമാറ്റത്തിലും വാക്കുകളിലും ചിന്തകളിലും ദൃശ്യമാവുന്നുണ്ട്.  മാതാപിതാക്കന്മാര്‍ക്കും  തീര്‍ച്ചയായും സമൂഹത്തിനും  പുരുഷന്‍റെ  മേല്‍ക്കോയ്മയില്‍  സംഭവിക്കാന്‍  തുടങ്ങുന്ന ഈ അല്‍പ മാറ്റങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുവാന്‍ സാധിക്കണം. ഇതൊരു വലിയ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. നിയമങ്ങള്‍ പഴുതില്ലാത്തവയാവുകയും അവ  കര്‍ശനമായി നടപ്പിലാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതോടൊപ്പം രാഷ്ട്രീയമായ ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള, സമര സജ്ജമായ  ജനതയും,  ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള  ഭരണകൂടവും  പ്രതിബദ്ധതയുള്ള മാധ്യമങ്ങളും ഉണ്ടായേ മതിയാകൂ.   

പുര കത്തുമ്പോഴുള്ള വാഴ വെട്ടല്‍ അഭിനയം എല്ലാവരും നിറുത്തേണ്ട കാലം എന്നേ കഴിഞ്ഞു....