കുപ്പിവള കിലുകിലെ...

( കുടുംബമാധ്യമത്തിലെ സ്വകാര്യത്തില്‍ 2013 മെയ് 3 നു  പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. )

കുപ്പിവളകളുടെ കിലുകിലുക്കം  ഇഷ്ടമില്ലാത്തവര്‍ വളരെ കുറവായിരിക്കും. ധാരാളം  വളകളണിയാന്‍ ആശയുള്ള  മിക്കവാറും പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കും  സാധാരണ ഗതിയിലൊന്നും വളകളേ   അണിയാത്ത പുരുഷന്മാര്‍ക്കും  അവയുടെ കിലുകിലുക്കം സുഖദമായ  ഒരു അനുഭൂതി തന്നെയാവണം. അതുകൊണ്ടു തന്നെയായിരിക്കും  പ്രണയത്തെപ്പറ്റിയെന്ന പോലെ കുപ്പിവളക്കിലുക്കത്തെപ്പറ്റിയും   നമ്മള്‍ പിന്നെയും പിന്നെയും ധാരാളമായി  വര്‍ണിക്കുന്നത്...പാട്ടുകളും  കവിതകളും രചിക്കുന്നത്.... 

സ്വര്‍ണത്തിനു വിലകൂടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന എല്ലാ കാലത്തും ഇന്ത്യയിലെ  സാധാരണക്കാരുടെ സൌന്ദര്യവും പ്രണയവും മാംഗല്യവും  ഒക്കെയാണ് കുപ്പിവളകള്‍. വടക്കെ ഇന്ത്യക്കാര്‍ക്ക്  ചുവന്ന കുപ്പിവളകളാണ് മംഗല്യചിഹ്നമെങ്കില്‍ ഇന്ത്യയുടെ പടിഞ്ഞാറു ഭാഗത്ത് അത്  പച്ചക്കുപ്പിവളകളാണ്. ഉയര്‍ന്ന  വിദ്യാഭ്യാസമുള്ള   മിക്കവാറും പേര്‍ കുപ്പിവളകളെ പഴയ കാല  ഗ്രാമീണ ലാളിത്യത്തിന്‍റെ പ്രതീകമായി  കാണാറുണ്ട്. അയ്യോ! സ്വര്‍ണമിടുന്നത്  ചേട്ടനിഷ്ടമല്ലാത്തതുകൊണ്ട്  കുപ്പിവളകളിടുകയാണെന്ന് ഭാവിക്കുന്നവരും സ്വര്‍ണത്തിന്‍റെ  മഞ്ഞളിപ്പില്‍ അസഹ്യതയുള്ളതുകൊണ്ട്  കുപ്പിവളകളിടുകയാണെന്ന് പറയുന്നവരും  വളരെ ഇഷ്ടത്തോടെ അവ വാങ്ങിയിടുന്നവരും ... അങ്ങനെ പലതരക്കാരുണ്ട്  കുപ്പിവളകളുടെ  ആരാധകര്‍..

വളകള്‍ ഹാരപ്പന്‍  കാലം  മുതലേ  പ്രചാരത്തിലുണ്ട്.  അവിടന്നു കുഴിച്ചെടുത്ത പ്രതിമകളില്‍ വളയണിഞ്ഞവയും ഒത്തിരിയുണ്ടത്രെ! അതായത് നമ്മള്‍ വളയെന്നും  തമിഴന്‍ വളയല്‍ എന്നും  വടക്കേ ഇന്ത്യക്കാരന്‍ ചൂഡി എന്നും പറയുന്ന  ഈ  ആഭരണത്തിനു പറയാനും ആയിരക്കണക്കിനു വര്‍ഷത്തെ കഥകള്‍ കാണുമെന്നര്‍ഥം.  

 

ആഗ്രയിലെ ചേരിപ്രദേശങ്ങളില്‍ ചുറ്റിത്തിരിയുമ്പോഴാണ് ഞാന്‍  ഫിറോസാബാദ് എന്ന സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചും അവിടത്തെ ഗ്ലാസ് ഫാക്ടറികളെക്കുറിച്ചും മനസ്സിലാക്കിയത്. ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ കുപ്പിവള നിര്‍മ്മാണ മേഖലയായ ഫിറോസാബാദ്   ആഗ്രയില്‍  നിന്ന് നാല്‍പത് കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരത്തായിരുന്നു. തുഗ്ലക്  വംശത്തിലെ ഫിറോസ് ഷാ തുഗ്ലക്ക് പണിത  നഗരമാണെന്നും അല്ല അക്ബര്‍ ചക്രവര്‍ത്തി തന്‍റെ വിശ്വസ്തനായ ഒരു ആശ്രിതന്‍റെ പേരില്‍ തീര്‍പ്പിച്ച നഗരമാണെന്നും  നഗരോല്‍പത്തിയെപ്പറ്റി  അഭിപ്രായഭേദങ്ങളുണ്ട്. അമ്പതു ശതമാനം ഹിന്ദുക്കളൂം അമ്പതു ശതമാനം മുസ്ലിമുകളും പാര്‍ക്കുന്ന ഇന്ത്യയുടെ ഈ ഗ്ലാസ് നഗരത്തില്‍ ജനസംഖ്യയുടെ എഴുപത്തഞ്ചു ശതമാനം പേരും ഗ്ലാസുമായി  ബന്ധപ്പെട്ട  വിവിധ ജോലികള്‍ ചെയ്തു ഉപജീവനം കഴിക്കുന്നു. അവര്‍ ശ്വസിക്കുന്നതു പോലും ഗ്ലാസാണ്. ഇവിടത്തെ  സദര്‍ബസാറാണ് കുപ്പിവളകളുടെ ഏറ്റവും വലിയ മാര്‍ക്കറ്റ് . മിക്കവാറും എല്ലാ വണ്ടികളിലും മഴവില്ലിന്നേഴു വര്‍ണങ്ങളുമായി അടുക്കിവെയ്ക്കപ്പെട്ട കുപ്പിവളകള്‍ വരിവരിയായി പോകുന്നതു കാണാം. അത്രയും വ്യത്യസ്ത വര്‍ണങ്ങള്‍ ഒരുപക്ഷെ, അവിടെ മാത്രമേ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയൂ. കമനീയമായ വ്യത്യസ്തതകളില്‍  കാണപ്പെടുന്ന അവയെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ ആരും മോഹിച്ചു പോകും. 

ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ ഹൈദരാബാദിലും ചൂഡിബസാര്‍ എന്ന പേരില്‍  നാനൂറോളം വരുന്ന കുപ്പിവളക്കടകളുണ്ട്. പ്രസിദ്ധമായ  ചാര്‍മിനാറിനടുത്താണ് ഈ തെരുവ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. കുപ്പിവളകളില്‍ സൂക്ഷ്മമായ അലങ്കാരപ്പണികള്‍ ചെയ്യുന്നത് കൂടുതലും കുഞ്ഞുങ്ങളും സ്ത്രീകളുമത്രെ! കഴുത്തു കുനിഞ്ഞിരുന്ന് ഒരുപാടു സമയം ഇത്തരം  ജോലി ചെയ്യുന്നത് അവരുടെ ആരോഗ്യം ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നു. 

എല്ലാ  പ്രഭകള്‍ക്കും പിന്നില്‍ ഒരു  കറുപ്പുണ്ടാകുമെന്നതു പോലെ കുപ്പിവളകളുടെ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന തിളക്കത്തിനും  വര്‍ണപ്രപഞ്ചത്തിനും പിന്നിലും  ഒരുപാട് ഇരുളിമയുണ്ട്.  ഒരുപക്ഷെ,അന്ധതയോളം വളരുന്ന  ഇരുളിമ. ഫിറോസാബാദിലെ ഇടുങ്ങിയ തെരുവുകള്‍  അന്ധതയുടെയും ദാരിദ്ര്യത്തിന്‍റെയും വേദനിപ്പിക്കുന്ന  കഥകള്‍  പറയുന്നവയാണ്. ഗ്ലാസുരുക്കുന്ന  ഫര്‍ണസുകള്‍ക്ക് മുന്നിലും കുപ്പിവളകള്‍ സോള്‍ഡര്‍ ചെയ്യുന്നതിലുമായി  ദിവസം  മുഴുവന്‍ ചെലവാക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട   ഒട്ടനവധി കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഉണ്ട്.  അവര്‍ സ്കൂളില്‍  പോവുകയോ പഠിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.  അച്ഛനും അമ്മയും  മക്കളും ചേര്‍ന്ന്  അവരുടെ ജീവിതം മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അണിയാന്‍ പാകത്തില്‍ വര്‍ണപ്പകിട്ടുള്ള വളകളാക്കി മാറ്റുന്നു. അപ്പോഴും  ഒരു നേരത്തെയെങ്കിലും  സമൃദ്ധമായ ആഹാരം സ്വപ്നം കാണുന്നു. അസഹ്യമായ ചൂടും കുപ്പിവളകള്‍ക്ക് നല്‍കുന്ന  വര്‍ണങ്ങള്‍ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന പലതരം രാസവസ്തുക്കളും  ഈ ജോലിയിലേര്‍പ്പെടുന്നവരുടെ ആരോഗ്യത്തെ  വളരെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കാറുണ്ട്. കുപ്പിവളകളുടെ വിശദമായ  പോളീഷിംഗ്  ആകട്ടെ പല കുഞ്ഞുങ്ങളേയും  അന്ധതയിലേക്ക് തന്നെ തള്ളിവിടാറുണ്ട്.

പുതിയ കാലത്ത് പ്രകൃതിദത്ത വാതകമാണ് ഫര്‍ണസ്സുകള്‍ എരിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.  പണ്ട് കാലത്തെ മാതിരി വിറകല്ല. അതുകൊണ്ട്  അല്‍പം കൂടി  ഭേദപ്പെട്ട മാനേജ്മെന്‍റുണ്ടാവുന്നുവെന്ന് പറയാം.  എങ്കിലും  വളകളുണ്ടാക്കുന്നവരുടെ ജീവിതനിലവാരത്തില്‍ കാര്യമായ വ്യതിയാനമൊന്നും  വന്നിട്ടില്ല. ആവശ്യമായ  പല  സുരക്ഷാ സൌകര്യങ്ങളും ഇപ്പോഴും  കുറവു തന്നെ.

കാഞ്ചീപുരം പട്ടുണ്ടാക്കുന്ന,ബനാറസ് പട്ടുണ്ടാക്കുന്ന നെയ്ത്ത് തൊഴിലാളിയെപ്പൊലെ, ശിവകാശിയിലെ പടക്കം കെട്ടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ   ഇന്ത്യന്‍ സ്ത്രീകളുടെ മാംഗല്യം  അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന കുപ്പിവളകള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നവരും സ്വന്തം അധ്വാനത്തിന്‍റെ ഫലം  ശരിയായി അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയാത്തവരാണ്. ഇടനിലക്കാരാലും വലിയ വ്യാപാരികളാലും  പോലീസുകാരാലും  ഭരണകര്‍ത്താക്കളാലും  നിരന്തരമായി  വഞ്ചിക്കപ്പെടുന്ന പാവങ്ങളാണ് അധികം പേരും. എന്നെങ്കിലും എല്ലാം ശരിയാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷ  പുലര്‍ത്തിക്കൊണ്ടാണ് അവര്‍   ഓരോ ദിവസവും കടന്നു പോകുന്നത്. യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഒന്നും നേരെയാകുമെന്ന്  പ്രതീക്ഷിക്കാനാവാത്തവരുടെ വെറുമൊരു വിശ്വാസം. 

ഇതെല്ലാമറിയുമ്പോഴും വളകിലുക്കം പിന്നെയും   കേള്‍ക്കുന്നുവല്ലോ. ...  നിറങ്ങള്‍ പിന്നെയും മോഹിപ്പിക്കുന്നുവല്ലോ.