വിഷുക്കാലത്തെ ചില ദളിത് ചിന്തകള്‍ ....

( കുടുംബമാധ്യമത്തിലെ സ്വകാര്യത്തില്‍ 2013 ഏപ്രില്‍ 12  നു  പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. )

വിഷുവും  അംബേദ്ക്കര്‍ ജയന്തിയും  ഒന്നിച്ച് ഞായറാഴ്ചയായതില്‍  ഗവണ്മെന്‍റുദ്യോഗസ്ഥനായ അയല്‍ക്കാരന്‍ സങ്കടപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവധി നഷ്ടമായ സങ്കടം. അതിലുപരി അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചത് അംബേദ്കറെക്കൊണ്ട് ആകെയുള്ള ഒരുപകാരം ഈ അവധി കിട്ടുമല്ലോ എന്നതാണെന്നും ആ  ഉപകാരം പോലും ഇക്കൊല്ലം നഷ്ടമായല്ലോ എന്ന പരാതിയുമായിരുന്നു.

അല്‍പം ചില വിഷു  വിശേഷങ്ങള്‍ 

വിഷു എന്ന സംക്രാന്തി കേരളത്തില്‍ മാത്രമല്ല, മംഗലാപുരത്തും ഉടുപ്പിയിലുമെല്ലാം വിഷുവായിതന്നെ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. തമിഴ് നാട്ടില്‍ പുതുവര്‍ഷാരംഭമായി വിഷുദിനം കൊണ്ടാടുന്നു.  പഞ്ചാബില്‍ ബേസാഖി ആയും ആസ്സാമില്‍ ബിഹു ആയും പശ്ചിമ ബംഗാളില്‍ പൊഹെലാ ബൊയ്സാഖ് ആയും  വിഷു ഉണ്ട്.  മഹാരാഷ്ട്രയിലും കൊങ്കണിലും ഗുഡിപഡ് വയാകുന്ന  വിഷു  ആന്ധ്രയിലും കര്‍ ണാടകയിലും ഉഗാദിയാകുന്നു.  ഒഡീഷയിലാകട്ടെ അത്  വിഷുവസംക്രാന്തിയാണ്. 

 

സൂര്യന്‍ രാശിചക്രത്തിലെ ആദ്യ രാശിയായ  മേടത്തിലേക്ക് മാറുന്നത് വിഷുദിനത്തിലാണത്രെ!  അങ്ങനെ അതൊരു സംക്രമണ ദിവസമായ സംക്രാന്തിയായി തീരുന്നു. പോരെങ്കില്‍ അന്ന് സൂര്യന്‍ ഭൂമധ്യരേഖയുടെ കൃത്യം  മുകളില്‍ എത്തുകയും ചെയ്യും. അതുകൊണ്ട് ആ ദിവസം തുല്യമാകുന്നു എന്നും സങ്കല്‍പമുണ്ട്. 

സംക്രാന്തിയെന്ന മാറ്റവും രാത്രിയും പകലും  സമയം തുല്യമാകുന്നുവെന്ന സങ്കല്‍പവുമാവാം പൊതുവേ എല്ലായിടത്തും ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ഉല്‍സവമായി  വിഷു മാറുവാനുള്ള കാരണമെന്നുതോന്നുന്നു.  

  

കണിവെയ്ക്കാനുള്ള  പൂക്കളുമായി ഇത്തവണ കര്‍ണികാരങ്ങള്‍ ജനുവരിയില്‍  തന്നെ പൂത്തുലഞ്ഞിരുന്നു. കാലാവസ്ഥയില്‍  സംഭവിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ മനുഷ്യരേക്കാള്‍ മുന്‍പ് തിരിച്ചറിയുന്നവരും അതനുസരിച്ച് ശീലങ്ങളില്‍  മാറ്റം വരുത്തുന്നവരും  എപ്പോഴും  മരങ്ങളാണല്ലോ.  നേരത്തെ പൂത്തു  വിരിഞ്ഞ കണിക്കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ നമ്മോടു ചിലതെല്ലാം പറയുന്നുണ്ട്. വരണ്ടുണങ്ങുന്ന  നദികളെയും അന്തരീക്ഷത്തില്‍  പോലും ഇല്ലാതാകുന്ന  ജലാംശത്തെയും കുറിച്ച്  കണിക്കൊന്നയുടെ സമയത്തിനു മുന്‍പേ  കൊഴിഞ്ഞ ഇലകള്‍  ആവലാതിപ്പെടുന്നുണ്ട്. പണ്ടു പണ്ടൊരു  കാലത്ത് എന്ന് പഴങ്കഥ പറയേണ്ടി വരുന്നത് പോലെ അകന്നു  കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നമ്മുടെ കാര്‍ഷിക സംസ്ക്കാരത്തെ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നുണ്ട്.

 വിഷു ആഘോഷിക്കുമ്പോള്‍, വിഷുക്കണി കാണുമ്പോള്‍,   വിഷുസ്സദ്യ ഉണ്ണുമ്പോള്‍, പടക്കങ്ങള്‍ പൊട്ടിക്കുമ്പോള്‍ പ്രകൃതി നമ്മോടു പറയുന്നതെന്തെന്ന് കൂടി ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ നമുക്കായെങ്കില്‍.... ഇനി    സ്വപ്നജീവികളാണെന്ന്  കളിപ്പേരു  കിട്ടുന്ന  ചിലരുടെ വെറും മോഹം മാത്രമായി അവസാനിക്കുമോ അത്? 

അംബേദ്കര്‍ ജയന്തി

വളരെ അധികം നിസ്സാരമാക്കപ്പെടുന്ന ഒരു വ്യക്തിത്വമാണ് ആധുനിക കാലത്ത് ഡോ.അംബേദ്കര്‍. പഴയ  കാലത്ത് അദ്ദേഹത്തെ വളരെ പ്രാധാന്യത്തോടെ പരിഗണിച്ചിരുന്നോ എന്നാണു ചോദ്യമെങ്കില്‍ ഇല്ലെന്നു  തന്നെ പറയേണ്ടി വരും.  അദ്ദേഹം  എത്തിച്ചേര്‍ന്ന  എല്ലാ ഔന്നത്യത്തേയും നിസ്സാരമാക്കി കാണിക്കാന്‍ മഹര്‍ ജാതിയിലെ ജനനത്തെ മാത്രം സവര്‍ണര്‍ എല്ലായ്പോഴും  ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു പോന്നു. പാണ്ഡിത്യവും കഴിവും ഉന്നതോദ്യോഗവും ഉണ്ടായാലും  ദളിതരെ നിന്ദിക്കുകയെന്നത് പൊതുവേ  എല്ലാ മതങ്ങളും ദളിതരല്ലാത്ത എല്ലാ ജാതികളും  ഒരു പോലെ താല്‍പര്യപ്പെടുന്ന ഒരു വിഷയമാണ്. സംവരണം കൊണ്ട് എല്ലായിടങ്ങളിലും ദളിതര്‍ അനര്‍ഹമായി കയറിപ്പറ്റുന്നുവെന്ന ചിന്ത വളരെ പ്രബലമായിരിക്കുന്ന ഇക്കാലത്ത് ദളിത് നിന്ദ എല്ലാവര്‍ക്കും നല്ലവണ്ണം  രുചിക്കുന്ന ഒരു ബിരിയാണിയാണ്.  1956 ല്‍  അന്തരിച്ച അംബേദ്കര്‍ക്ക്  മരണാനന്തര ബഹുമതിയായി  1990ലാണ് ഭാരത് രത്ന നല്‍കപ്പെടുന്നതെന്നത് തന്നെ മഹാനായ ആ രാഷ്ട്രശില്‍പിയോടുള്ള  നമ്മുടെ അനാദരവിന്‍റെ  പ്രത്യക്ഷലക്ഷണമാണെന്ന് തീര്‍ച്ചയായും പറയാം.

അഭിഭാഷകനും രാഷ്ട്രീയനേതാവും തത്വജ്ഞാനിയും നരവംശശാസ്ത്രജ്ഞനും ചരിത്രകാരനും വാഗ്മിയും  സാമ്പത്തികശാസ്ത്രജ്ഞനും അധ്യാപകനും പത്രാധിപരും വിപ്ലവകാരിയും ആയിരുന്ന  അംബേദ്കര്‍  പലരെ  സംബന്ധിച്ചും  ഒരു ദളിത് നേതാവു മാത്രമാണ്, ഒരു ഭാരതീയ നേതാവല്ല. ദളിതര്‍ക്ക്  സംവരണം വേണമെന്ന ആശയം ഭരണഘടനയില്‍ മുന്നോട്ടുവെച്ചതുകൊണ്ടു മാത്രം  ഭരണഘടനാ ശില്‍പിയെന്ന  പദവിക്ക് അദ്ദേഹം യോഗ്യനല്ലെന്ന്  കൂടി വാദിക്കപ്പെടുന്ന  പൊതുസമൂഹത്തില്‍ അംബേദ്കര്‍ നഗറിലാണ് അല്ലെങ്കില്‍ അംബേദ്കര്‍ റോഡിലാണ് താമസിക്കുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍  ‘ഓ!  അതു ശരി’  എന്നു പുരികം ചുളിയുന്നതും രസമുള്ള കാഴ്ചയാണ്.  നമ്മൂടെ ദളിതത്തം അങ്ങനെ കൃത്യമായി  അളക്കപ്പെട്ടു  കഴിഞ്ഞു. 

അംബേദ്കര്‍ ജീവിത കാലമത്രയും  പ്രയത്നിച്ചത് നില നില്‍ക്കുന്ന ജാതി മത വ്യത്യാസങ്ങളെ തുടച്ചുമാറ്റി സമത്വപൂര്‍ണമായ അവസരങ്ങള്‍  ഏവര്‍ക്കും ലഭ്യമാവുന്ന സാമൂഹിക പരിതസ്ഥിതിക്കു വേണ്ടിയാണ്. പലപ്പോഴും ഭൂരിപക്ഷത്തിന്‍റെ  മിക്കവാറും ആരാധനാവിഗ്രഹങ്ങളോട്  ആശയപരമായി അദ്ദേഹത്തിനിടയേണ്ടതായും വന്നിട്ടുണ്ട്. ബുദ്ധമതമാണ് തന്‍റെ മാര്‍ഗമെന്ന് അദ്ദേഹം കരുതിയത് ഹിന്ദുമതത്തിന്‍റെ  ജാതീയമായ ചട്ടക്കൂടുകളില്‍  നിന്നുകൊണ്ട് ഒരു മോചനം സാധ്യമല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതുകൊണ്ടാവാം.

സംക്രാന്തിയുടെ -  മാറ്റത്തിന്‍റെ,  പകലും രാത്രിയും തുല്യമാകുന്നതിന്‍റെ    ഈ ആഘോഷവേളയില്‍  കടന്നു വരുന്ന അംബേദ്കര്‍ ജയന്തിയെ  മാനസികമായ ഒരു പരിവര്‍ത്തനത്തോടെ സ്വീകരിക്കുവാന്‍ നമുക്ക് കഴിയട്ടെ.  ജാതി മതങ്ങളുടെ അനാവശ്യമായ വേലിക്കെട്ടുകളില്ലാതെ എല്ലാവരും തുല്യരായ മനുഷ്യരാണെന്ന സത്യത്തെ നമുക്ക്  വിഷുക്കണിയായി കാണാം. സ്നേഹത്തിന്‍റെയും സമത്വത്തിന്‍റെയും  പരിഗണനയുടേയും കണിക്കൊന്നപ്പൂക്കളാകട്ടെ  ഇത്തവണ വിരിയുന്നത്.