സുപ്രീംകോടതി ഒരു കേസ് പൊടി തട്ടിയെടുത്തപ്പോള്‍

( കുടുംബമാധ്യമത്തിലെ സ്വകാര്യത്തില്‍ 2013 ഫെബ്രുവരി  15   നു  പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. )

ദില്ലി മഹാനഗരത്തില്‍ ജീവിച്ച കാലത്ത് തീസ് ഹസാരി, ഖഡ്ഖഡ് ഡൂമ, പട്യാലഹൌസ് എന്നീ  കോടതികളിലും  ദില്ലി  ഹൈക്കോര്‍ട്ടിലും ..... അവസാനം സുപ്രീം കോര്‍ട്ടിലും  പല ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി  പലവട്ടം പോകാനിട വന്നിട്ടുണ്ട്.  ദയനീയമായ  കഷ്ടപ്പാടുകളുടെ ആ ദിവസങ്ങളിലൊന്നിലാണ്   അശരണരെയും വേദനിക്കുന്നവരേയും  കൈകള്‍ വിടര്‍ത്തി സ്വാഗതം ചെയ്ത്, നെഞ്ചോട്  ചേര്‍ത്ത്  ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന നീതിദേവതയുടെ സവിധമായാണ് നമ്മുടെ  സുപ്രീംകോടതിക്കെട്ടിടം,  ഡിസൈന്‍ ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതെന്ന്  വയസ്സനായ ഒരു വക്കീല്‍ ഗുമസ്തന്‍ കാരുണ്യത്തോടെ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നത്.

  

അതീവ വിചിത്രമായതും വളരെ വേദനയുളവാക്കുന്നതുമായ വിധികള്‍  പലപ്പോഴും  പുറപ്പെടുവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പാവപ്പെട്ടവരും  നിസ്സഹായരുമായ   മനുഷ്യരുടെ വേദനകളെ ഒന്നു കാണാന്‍ തന്നെ വിസമ്മതിച്ച്  വര്‍ഷങ്ങളോളം മൌനമായിരുന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സുപ്രീം കോടതി ചിലപ്പോഴൊക്കെ ആ വയസ്സന്‍ വക്കീല്‍ ഗുമസ്തന്‍റെ വാക്കുകളോട്  നീതി പുലര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. അത്തരമൊരു വിധിയാണ് ഈയിടെ സൂര്യനെല്ലി കേസില്‍ സുപ്രീം കോടതി പുറപ്പെടുവിച്ചത്. 

പതിനാറു വര്‍ഷമായി  കഷണം കഷണമാക്കി   പിച്ചിച്ചീന്തപ്പെട്ട  ഒരു  പാവം പെണ്‍കുട്ടിയെ എവിടേയും കേട്ടുകേള്‍വിയില്ലാത്ത അപൂര്‍വ  കാരണങ്ങള്‍ നിരത്തി പാഠം പഠിപ്പിച്ചത്   നമ്മള്‍ ജനങ്ങള്‍  തന്നെ അധികാരത്തിലേറ്റിയ കേന്ദ്ര സംസ്ഥാന ഭരണകൂടങ്ങളാണ്. പുരുഷനെ സ്ത്രീയാക്കാനും  ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ കാണാതാക്കാനും വളരെ എളുപ്പത്തില്‍ കഴിയുന്ന  വിവിധ അന്വേഷണ ഏജന്‍സികളാണ്.   കേസ് പരിഗണിച്ച്  അവസാനമായി  വിധി പുറപ്പെടുവിച്ച  നീതിപീഠമാകട്ടെ  അവളുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ മാത്രമല്ല,  ഈ രാജ്യത്തിലെ നിസ്സഹായരും അനാഥരും പീഡിതരുമായ എല്ലാ മനുഷ്യരുടേയും  കൊച്ചു കൊച്ചു  ശുഭ പ്രതീക്ഷകളെപ്പോലും  പരിപൂര്‍ണമായും തല്ലിക്കെടുത്തി. പതിനാറുകാരിയായ നീ വേശ്യയും കള്ളിയും മന്ദബുദ്ധിയും  നാല്‍പതിലധികം പുരുഷന്മാര്‍ക്കൊപ്പം രമിച്ചാനന്ദിച്ചവളുമാണെന്ന്  പറയാതെ പറഞ്ഞും ചിരിക്കാതെ ചിരിച്ചും പലരും ആനന്ദിച്ചു.   അധിക പങ്കു മാധ്യമങ്ങളും   അവയിലെ ചര്‍ച്ചകളില്‍  സുലഭമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നവരും  മൂര്‍ച്ചയേറിയ  വാക്കുകളാലും നിശ്ചലമായ ഓടയെക്കാള്‍ നാറുന്ന  കെട്ട നിരീക്ഷണങ്ങളാലും അവളെ സാധിക്കുമ്പോഴെല്ലാം കീറിമുറിച്ചു. അവളൂടെ രക്തച്ചാലുകുള്‍  കണ്ട്  ഡ്രാക്കുളയെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തില്‍ ആഹ്ലാദിച്ചു.

സുപ്രീം കോടതിയുടെ കണ്മുന്‍പില്‍ ദില്ലിയില്‍ സംഭവിച്ച ആ മഹാദുരന്തമായിരിക്കണം  എട്ടു വര്‍ഷം നീണ്ട  ബോധനിദ്രയില്‍ നിന്നു കോടതിയെ ഇപ്പോഴുണര്‍ത്തിയത്. അല്ലെങ്കില്‍ 2005 ല്‍ ആ പെണ്‍കുട്ടി സമര്‍പ്പിച്ച  അപ്പീലിന്മേല്‍ ഇപ്പോഴാണോ ഇങ്ങനെ  ഒരു  തീരുമാനമുണ്ടാകേണ്ടിയിരുന്നത് ?  ഈ നീണ്ട വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍  എല്ലാ പ്രതികളും  മിക്കവാറും  നമ്മുടെ  രാജ്യം തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന്  ആര്‍ക്കാണറിയാത്തത്? ഇത്തരുണത്തില്‍  വളരെ കുപ്രസിദ്ധിയാര്‍ജ്ജിച്ച മറ്റൊരു  കേസിലെ പെണ്‍കുട്ടി  എന്നെ  ഇനിയും കോടതി കയറ്റരുത് എന്ന് വിലപിക്കുന്നത് നമ്മുടെ  നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥയുടെയും സാമൂഹിക പരിതസ്ഥിതിയുടേയും  പക്ഷപാതപരമായ ജീര്‍ണ മുഖത്തെ  തന്നെയാണ് വെളിവാക്കുന്നത്. 

ഒരു ന്യായാധിപന് സ്വന്തം ബോധ്യമനുസരിച്ച് തന്‍റെ മുന്‍പില്‍  വരുന്ന   പരാതികളില്‍  വിധിയെഴുതാന്‍ മാത്രമുള്ള  അധികാരമേ ഭരണഘടനാപ്രകാരം കൈവശമുള്ളൂവെങ്കിലും നമ്മുടെ പല ന്യായാധിപന്മാരും പലപ്പോഴും അതി ഭയങ്കരമായ അധികാര പ്രകടനങ്ങള്‍ നടത്തുന്നതില്‍ വല്ലാതെ അഭിരമിക്കുന്നവരാണ്. അവരെഴുതിയ വിധിയെ ജനങ്ങളോ   മേല്‍ക്കോടതികള്‍  തന്നെയുമോ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതും വിമര്‍ശിക്കുന്നതും  ഒന്നും അവര്‍ക്ക് സഹിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. നിയമ പണ്ഡിതരും നിക്ഷ്പക്ഷരും ആവേണ്ട ന്യായാധിപര്‍ സ്വന്തം ജാതി മത  വര്‍ഗ വര്‍ണ ലിംഗബോധങ്ങളുടെ തടവറയില്‍ പെട്ട്  ഞാനാണ് എല്ലാം എനിക്കു ശേഷം പ്രളയം  എന്ന ജന്മി മാടമ്പിത്തവുമായി പൊതുജനത്തെ പലപ്പോഴും അവഹേളിക്കുന്നു. സൂര്യനെല്ലി കേസില്‍ വിധി പറഞ്ഞ  ന്യായാധിപന്‍,  ഇപ്പോള്‍ നടത്തിയ ഹീനമായ  അഭിപ്രായ പ്രകടനമനുസരിച്ച്  ആണധികാരത്തിന്‍റേയും ഫ്യൂഡല്‍ മൂല്യങ്ങളുടേയും നിര്‍ലജ്ജമായ കെട്ടുകാഴ്ചയിലൂടെ യഥാര്‍ഥത്തില്‍,  ഇന്ത്യയിലെ നീതിയില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന സാമാന്യ ജനതയെയാണ് ഒന്നായി അപമാനിച്ചിരിക്കുന്നത്. അത്  സൂര്യനെല്ലി പെണ്‍കുട്ടിയോടോ  അവള്‍ക്ക് സംഭവിച്ച ദുരിതപര്‍വത്തിനോടോ രാജ്യമെങ്ങുമുള്ള   സ്ത്രീകളോടോ   മാത്രമായ  പരിഗണനയില്ലായ്മയല്ല. ഒരു ബാലികയെ  പ്രണയം നടിച്ച് കൂട്ടിക്കൊണ്ട്  പോയി പലര്‍ക്കും നല്‍കിയവരെ,  ഇന്ത്യയില്‍ നിയമം മൂലം നിരോധിക്കപ്പെട്ട ബാല വേശ്യാവൃത്തിയുടെ ഒഴിവുകഴിവില്‍,  വെറും പാവം പാവം  സദാചാരവിരുദ്ധരായി മാത്രം  പ്രഖ്യാപിക്കാന്‍ സാധിച്ച മനുഷ്യത്വവിരുദ്ധതയുടെ, ഒടുങ്ങാത്ത ധാര്‍ഷ്ട്യത്തിന്‍റെ കറുത്ത സത്യമാണ്.  അത് നമ്മിലോരോരുത്തരുടേയും നേര്‍ക്ക് തിരിയുന്ന അനീതിയുടെ  ക്രൂരമായ വാള്‍ത്തലപ്പാകാന്‍ ഒരു നിമിഷാര്‍ദ്ധം പോലും  ആവശ്യമില്ലെന്ന് എല്ലാവരും മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്.  

  

ഇത്രയും വൈകി തുറന്ന നീതിയുടെ വലിയ വാതില്‍ ആ പെണ്‍കുട്ടിയ്ക്കിനി  എന്ത് നല്‍കുവാനാണെന്ന്  എല്ലാ  മനുഷ്യരേയും പോലെ ഞാനും സംശയിക്കുമ്പോഴും പരിപൂര്‍ണമായും ശുഭാപ്തി വിശ്വാസം കൈവിടുവാന്‍ എനിക്കു കഴിയുന്നില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ അതിനു ഞാന്‍ തയാറാവുന്നില്ല. കാരണം ഭരണത്തിലും നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥകളിലും  മാധ്യമങ്ങളിലും എല്ലാം ഒന്നിച്ചു വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ട, നിസ്സഹായരായ  ജനത   തീര്‍ച്ചയായും അരാജകത്വത്തി ലേക്കും അക്രമത്തിലേക്കുമായിരിക്കില്ലേ കൂപ്പുകുത്തുന്നതെന്ന എന്‍റെ ഉള്‍ഭയമാണ്.  എല്ലായ്പ്പോഴുമെന്ന പോലെ അത്തരം  സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലും അതി ഭയങ്കരമായി അതി നിശിതമായി വില കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്നവരായിരിക്കുമല്ലോ പ്രത്യേകിച്ചും പെണ്‍ജന്മങ്ങള്‍.