അസമയത്തെ ഫോൺ വിളി

12/09/20

രാത്രി രണ്ടു മണിക്ക് ഒക്കെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു കേൾക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എടുത്തു പോകും. അസമയത്തെ ഫോൺ വിളി എന്നെ ഭയചകിതയാക്കാറുണ്ട്. കണ്ണൻ യാത്ര യിലാണെങ്കിൽ ഞാൻ ശരിക്കും കിടുങ്ങിപ്പോകാറുണ്ട്.
ഇപ്പോൾ അത്തരം ഫോണുകൾ ശീലമായി.
'എച്മു... എച്മൂ.. '
എന്നായിരിക്കും വിളിക്കുന്നത്. ടോയ്‌ലറ്റിൽ ഇരുന്നാവും കണ്ണീരിൻറെ നനവുള്ള ശബ്ദം.
'എച്മു ക്ഷമിക്കണം..
എന്നെ ഓർക്കുന്നുണ്ടോ... ഞാൻ ഇന്ന ആളാണ്. '
അപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിക്കും..
'ബുക്ക് അയച്ചത് കിട്ടിയോ.. ബുക്ക് വന്നുവോ'
തേങ്ങലിൻറെ ഒച്ചയാണ് പിന്നേ...
'എച്മു, എനിക്ക് ബുക്ക് വാങ്ങാൻ പററില്ല. എനിക്ക് ജോലിയൊന്നുമില്ല. ഞാനൊരു വീട്ടമ്മയാണ്. മനോരമ പത്രം വരുത്തുന്നുണ്ട്. അത് വായിച്ചാ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു മൂപ്പര്. ബുക്കിന് കാശ് തരില്ല.'
'സാരമില്ല ... പിന്നെ എപ്പോഴെങ്കിലും ശരിയാക്കാം ബുക്കിൻറെ കാര്യം.'
'ഞാൻ എന്തിനാ എച്മു ഇങ്ങനെ കഴിയണത്... ബുക്ക് മേടിക്കാൻ സമ്മതിക്കണേന്ന് വിചാരിച്ച് നല്ല മീൻ കൂട്ടാനും വാഴച്ചുണ്ട് തോരനും ബീഫ് കട്ലേറ്റും ഒക്കെ വെച്ച് കൊടുത്ത്, ഒരാഴ്ചയായി ഒരു കറുത്ത വാക്ക് പറയാണ്ട് രാത്രീലും ഇഷ്ടത്തിനൊക്കെ കെടന്ന്ട്ട്... നാളെ ബുക്ക് വരുന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ കാശ് തരില്ലാന്ന്...
നീ എവിടേങ്കിലും പോയി മോഷ്ടിച്ചു കാശ് കൊടുക്കെടീന്ന്..'
പിന്നെ പൊട്ടിക്കരച്ചിലാണ്.
'കൊതിച്ചു പോയീ എച്മൂനെ ഒന്ന് അടുത്ത് കിട്ടാൻ.. അതാണ് അന്ന് ഓർക്കാണ്ട് അയച്ചോളാൻ പറഞ്ഞത്. എച്മൂന് ദേഷ്യായോ എന്നോട്... ഞാൻ ബുക്കു എടുക്കില്ല... എനിക്ക് പററില്ല എൻറെ എച്മു..
ക്ഷമിക്കണം..
ഉമ്മ, എൻറെ എച്മു. '
ഞാനും പറയും..
'ഉമ്മ.. കരയണ്ട.. ബുക്കിന് വേറെ എന്തേലും വഴി നോക്കാം.. സാരല്ല.. ഉറങ്ങിക്കോളൂ ... '
ഫോൺ വെച്ചിട്ട് ലോഗോസിനും ഇന്ദുലേഖക്കും ഡിസിക്കും മെസ്സേജ് കൊടുക്കും. 'ഇന്ന ആൾക്ക് അയച്ചുവോ, അയച്ചില്ലെങ്കിൽ ഇനി അയക്കണ്ട. അയച്ചെങ്കിൽ അത് തിരിച്ചു വരും കേട്ടോ... പിന്നീട് അയക്കാം... എങ്ങനെ വേണമെന്ന് ഞാൻ പറയാം'
രാത്രി ആയതിനാൽ അവർ ആരും അന്നേരം തിരിച്ച് മെസ്സേജ് അയക്കില്ല...
തേങ്ങലുകൾ ഓർത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ഉറക്കം കാത്തു കിടക്കും...
പുറത്തു നിലാവുണ്ടാവും... കാററുണ്ടാവും... ചിലപ്പോൾ മഴയുമുണ്ടാവും....