ആദ്യരാത്രി

മാംഗല്യം തന്തുനാനേന

മമ ജീവന ഹേതുനാ

കണ്ഠേബധ്നാമി ശുഭകേ

ത്വം ജീവശാശ്വതംശതം

നല്ലപോലെ കാച്ചി ധാരാളം മധുരമിട്ട പാലും കുറെ പഴങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു മേശപ്പുറത്ത്. ഭംഗിയായി വിരിപ്പിട്ട ഇരട്ടക്കട്ടിലും മൃദുവായ കാറ്റും വേദനിപ്പിയ്ക്കാത്ത വെളിച്ചവുമുള്ള മുറി. ആദ്യമായി പരസ്പരമറിയാൻ, ഒന്നായി ലയിച്ചു ചേരാൻ, മനോഹരമായ അന്തരീക്ഷം… സംഗീതത്തിന്റെ നീലിമയോലും സൌമ്യത…. 

സിഗരറ്റിന്റെയും കുട്ടിക്കൂറാ പൌഡറിന്റേയും ഗന്ധമുള്ള റോസ് നിറമാർന്ന വിരലുകൾ. ചന്ദന നിറമുള്ള നെഞ്ചിലെ ഇരുണ്ട രോമരാജി…… മോഹിപ്പിയ്ക്കുന്ന സൌന്ദര്യം…എന്റെ …അതെ… എന്റെ  

“ഭാര്യയുടെ ചുമതലകൾ അറിയാമോ?“

കാര്യേഷു മന്ത്രി കരണേഷു ദാസി

………………………………….

………………………………….

ഷഡ്കർമ്മ നാരീ കുലധർമ്മ പത്നി.

ആദ്യരാത്രി ആടിത്തീരുന്ന ശ്ലോകത്തിന്റെ പാദമേത്? കറുത്തിരുണ്ട തലമുടിയിൽ ഒളിച്ച് കളിയ്ക്കാമെന്ന് കവിതകളിൽ പുലമ്പിയ വിഡ്ഡി ആര് ? മൃദുലമായ മുടിയിഴകൾ നെഞ്ചിൽ തലോടുമ്പോൾ രോമാഞ്ചം വരുമെന്നെഴുതിയ കോന്തൻ എവിടെ? മുഖഭംഗിയും മുടി ഭംഗിയും ദേഹഭംഗിയും പെണ്ണിന്റെ ഐശ്വര്യമെന്ന് പഠിപ്പിച്ചവർ……വിനയവും, ക്ഷമയും, സഹനവും  പാടിത്തന്നവർ……..എല്ലാവരും കണ്മുൻപിൽ നിരന്ന് നിൽക്കട്ടെ

നീളം കൂടിയ തലമുടിയെ കയറു പോലെ കട്ടിൽപ്പടിയിൽ ചുറ്റിക്കെട്ടാനുമാകുമെന്ന്  ഇതുവരെ ആരും പറഞ്ഞു തന്നില്ലല്ലോ. കവിതയിലോ കഥയിലോ നാടകത്തിലോ പഴഞ്ചൊല്ലിലോ ഒന്നും…….പല തരം സുഖങ്ങൾക്ക് പല തരം ബന്ധനമാവശ്യമാണെന്ന്….. മാത്രമല്ല പാടില്ലാത്ത സ്ഥാന ചലനങ്ങളിൽ മുടിയിഴകൾ മുറുകി വലിഞ്ഞുകൊണ്ട്, വേദനയുടെ കടന്നലുകളായി താക്കീതു നൽകുമെന്ന്……..

“അനങ്ങിപ്പോകരുത്, ”

ഇവൾക്ക് വരമായി, ഭാഗ്യമായി, യോഗമായി ലഭിച്ച പ്രേമപാഠങ്ങൾ, ഭർതൃ ശുശ്രൂഷകളുടെ പത്തു കൽ‌പ്പനകൾ…….

മോഹിച്ച സുന്ദരിയുടെ ചിത്രപടമായിരുന്നു വിരിയ്ക്കെപ്പെട്ട മെത്ത. ഉത്സവങ്ങളിലെല്ലാം അവളുടെ ദിവ്യ സുഗന്ധമായിരുന്നു.കിതയ്ക്കുന്ന തളർച്ചയിലും വഴുത്ത വിയർപ്പിലും  കുതിരുമ്പോഴും സിഗരറ്റ് മണമുള്ള ചുണ്ടുകൾ ആ പേരാണ്, ആ സുന്ദരിയുടെ മാത്രം പേരാണു മന്ത്രിച്ചത്. പ്രേമവും സമർപ്പണവും അനാഥമായ, മഹാമൌനങ്ങളിൽ ഒടുങ്ങിയ കണ്ണിരുണങ്ങിപ്പിടിച്ച രാത്രിയിൽ ഉമ്മകൾ മുളകായി നീറിയെരിഞ്ഞു, ഇക്കിളി ഒരു ആട്ടു തന്നു, രോമാഞ്ചം കാർക്കിച്ചു മുഖത്താഞ്ഞു തുപ്പി. 

ഈ ശരീരം വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ആ കൊതിയ്ക്കപ്പെടുന്ന  മേനി നേടാൻ ഏതു ദൈവത്തിന്റെ പടിപ്പുരയിലാണ് ഭജനം പാർക്കേണ്ടത്? ഈ മനസ്സ് പിഴുതെടുത്ത്  ഏതു കുപ്പത്തൊട്ടിയിലാണ് വലിച്ചെറിയേണ്ടത്? 

കണ്ണാടിയിലെഴുതിയ മുഖവും ശരീരവും പരിഹാസത്തോടെ ആർത്തട്ടഹസിച്ചപ്പോൾ, വലിച്ചെറിഞ്ഞ കണ്ണാടിത്തുണ്ടുകളിൽ ആയിരം കഷ്ണമായി  തെളിഞ്ഞു  ഈ  ചുവന്നു നീലിച്ച പത്നീ മുഖം.

പതിനെട്ടു വയസ്സിൽ വായ് നിറയെ കയ്ക്കാനും വയറു നിറയെ വെറുക്കാനും ഈ രുചിയും മണവും ധാരാളം മതി.

നീളമേറിയ തലമുടിയെ കട്ടിൽ‌പ്പടിയിൽ നിന്നഴിച്ച് ആ കഴുത്തിലാണു ചുറ്റിക്കെട്ടേണ്ടത്….പിന്നെ വലിച്ചു മുറുക്കണം. എന്നിട്ട്……. എന്നിട്ട്……ഇല്ലാക്കഥകൾ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ച ഈ മഹാ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മുഖത്ത് കാർക്കിച്ചു തുപ്പണം…..