വെർട്ടിഗോ

വളരെ താൽക്കാലികമായി ഉണ്ടാക്കിയ ഏണിയാണ്.

ഏണിപ്പടികള്‍ അതീവ ദുര്‍ബലമാണെന്ന് തോന്നി. പലയിടത്തും  കയറു കൊണ്ട് വരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതും വല്ലാതെ ഉരഞ്ഞുരഞ്ഞ് മുക്കാലും  തേഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഉയരത്തിലേയ്ക്ക് ………..പിന്നെയും ഉയരത്തിലേയ്ക്ക്…….

രണ്ട് വശത്തും ചുവരില്ലാതെ, ഇരുണ്ട ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും തികച്ചും  ലംബമായി…………….

കാലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നു!

തൊണ്ട വരളുന്നു.

അവസാനം, അതെ, പതിവുപോലെ  തല കറങ്ങുന്നു.

വെര്‍ട്ടിഗോ. 

ഇല്ല. കയറുവാൻ സാധിയ്ക്കില്ല. മുകളിൽ കാത്ത് നിൽക്കുന്നവരോട്  എന്ത് കാരണം  പറയും?

എൻജിനീയറിംഗ് പഠിയ്ക്കരുതായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഒഴിവാക്കാനാകുമായിരുന്നുവോ?

ഇല്ല. സ്റ്റാറ്റസിന്റെ പ്രശ്നമായിരുന്നു. എന്‍ജിനീയര്‍മാരെ മാത്രം ജനിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു  വീടിനു  മറ്റാരേയും ആവശ്യമില്ലായിരുന്നു.  

ഒരു എൻജിനീയർ ഒരിക്കലും  ഉയരങ്ങളെ ഭയപ്പെടരുത്.

അവൻ പുതിയ ഉന്നതികൾ സൃഷ്ടിയ്ക്കേണ്ടവനാണ്.

തല കറങ്ങുകയും മനം പുരട്ടുകയും നില തെറ്റുകയും ചെയ്യിക്കുന്ന ഔന്നത്യങ്ങൾ.

ഒരു സ്ത്രീയായി ജനിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഏണിപ്പടികളിൽ ഭയപ്പെടാം, ചിണുങ്ങിക്കരയാം, ഇടര്‍ച്ചകളില്ലാത്ത സമതലങ്ങളെ മാത്രം സ്നേഹിയ്ക്കാം. ദുർബലതയും ഭയവും  കരച്ചിലും ഏതവസരത്തിലും എന്നും മിന്നുന്ന അവളുടെ സ്വന്തം ആഭരണങ്ങള്‍. 

കോളേജിലെ  റാഗിംഗില്‍,  സ്ത്രീകളായ ജൂനിയേഴ്സിനോട്    തെങ്ങിൽക്കയറാൻ പറ്റുമോ എന്ന് തല തെറിച്ച ഒരു സീനിയര്‍  ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് പരിഭ്രമിച്ചത് ഇന്നലെ എന്ന പോലെ ഓർക്കുന്നു.

അതില്‍ ചുണയുള്ള ഒരുത്തി   സീനിയേഴ്സായ പുരുഷന്മാരെല്ലാവരും തെങ്ങിൽക്കയറിയാൽ സ്ത്രീകളും ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞതും ആരും തയാറാവാഞ്ഞതുകൊണ്ട് പിറന്നു വീണ നിമിഷം മുതൽ എത്രയോ അനവധി തെങ്ങുകള്‍ കയറിയിട്ടുണ്ടെന്ന നാട്യത്തിൽ എല്ലാ ആണുങ്ങളും അന്തസ്സോടെ പിരിഞ്ഞതും ഓർക്കുന്നു.

അന്ന്  ഒരു തെങ്ങിൽ കയറേണ്ടി വരികയും അതില്‍  നിന്ന് വീണ് മരിച്ചു പോവുകയുമാ യിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ ഈ ഏണിപ്പടികളുടെ വെല്ലുവിളി സ്വീകരിയ്ക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു.

ഇല്ല,  ഒരു തരത്തിലും കയറാൻ പറ്റുന്നില്ല.

തല കറങ്ങുന്നു.

ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന ആണാവണമല്ലോ.

ആഴങ്ങളിൽ മുങ്ങി ഉയർച്ചകളുടെ മുത്തുകളെടുക്കുന്ന തമ്പുരാൻ. 

പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ  ധ്വജസ്തംഭങ്ങളും പുരുഷന്‍റെ അടയാളമാണത്രേ!. എന്നിട്ടും സങ്കല്‍പങ്ങളാല്‍ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ പുരുഷത്വത്തിനും  എന്തൊരു  ഭാരം! 

എടുത്താല്‍ പൊങ്ങാത്ത ഭാരം.