ജെ എന്‍ യൂ കുറെയൊക്കെ ശാന്തമായിരിക്കുന്നു.
ഇന്ന് അധ്യാപകര്‍ തിഹാര്‍ ജയിലില്‍ കിടക്കുന്ന ഞങ്ങളൂടെ മക്കളെ പുറത്തു വിടൂ എന്ന് മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കുമ്പോഴാണ് ഞാന്‍ അവിടെ പോയത്. അവിടെ നടക്കുന്ന അധികാര ദുര്‍വിനിയോഗങ്ങളിലും വ്യക്തിപ്രമത്തയുടെ അതിക്രമങ്ങളിലും അവര്‍ രോഷാകുലരായിരുന്നു. അവര്‍ ആവേശത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ജെ എന്‍ യൂ വിലെ അധ്യാപകര്‍ മിക്കവാറുമെല്ലാം അവരവരുടെ മേഖലകളില്‍ വളരെയേറെ മികച്ചു നില്‍ക്കുന്നവരാണ്. പലരും അന്താരാഷ്ട്രീയമായി പോലും പ്രശസ്തിയുള്ളവര്‍. എല്ലാവരും ഒത്തൊരുമിച്ച് അവരുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് വേണ്ടി, ജെ എന്‍ യൂ എന്ന മാതൃകാ സര്‍വകലാശാലയുടെ നിലനില്‍പ്പിനു വേണ്ടി ശക്തിയുക്തം വാദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അവരുടെ വാക്കുകളില്‍ ബുദ്ധിജീവി നാട്യമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആത്മാര്‍ഥത തോന്നുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോഴാണ് കനയ്യ കുമാര്‍ വന്നത്.
പിന്നെ കനയ്യ സംസാരിച്ചു. ... എന്തെല്ലാം സങ്കടങ്ങള്‍ അനുഭവിയ്‌ക്കേണ്ടി വന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞു. അധ്യാപകരെ കുറിച്ച് എത്ര മോശമായ വാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കേണ്ടി വന്നുവെന്നും സഹപാഠിനികളെപ്പറ്റി എന്തുമാത്രം അസഭ്യം സഹിക്കേണ്ടി വന്നുവെന്നും പറയുമ്പോള്‍ .... ശരിയ്ക്കും സങ്കടം തോന്നി..
എന്തൊക്കെയാണ് നമുക്കു ചുറ്റും അല്ലേ...
സംരക്ഷണം കൊടുക്കേണ്ടവരൊന്നും അതു നല്‍കാത്ത ദുരിതകാലമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. നിരന്തരമായ സമരങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
ശ്രീ പ്രഭാത് പട്‌നായിക് സംസാരിക്കാന്‍ എത്തിച്ചേരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് കേള്‍ക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല. എന്റെ ജീവിത വഴികളിലെ മുള്ളുമുരിക്കുകളുമായി ഏറ്റുമുട്ടിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ ജെ എന്‍ യു വിട്ടു പോന്നു.
കനയ്യയുടെ ഉജ്ജ്വലമായ വാക്കുകള്‍ എന്റെ മനസ്സില്‍ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ..
No comments:
Post a Comment